Wade-Giles
W dzisiejszym świecie Wade-Giles to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w społeczeństwie, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie w historii, Wade-Giles stał się tematem zainteresowania wielu osób. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Wade-Giles, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na różne obszary. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić naszym czytelnikom jasną i wszechstronną perspektywę.
Angielska transkrypcja sinologiczna Wade’a i Gilesa – transkrypcja stosowana do zapisu wymowy języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego na potrzeby użytkowników języka angielskiego. Jej nazwa pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich sinologów, Thomasa Wade’a i Herberta Gilesa.
Transkrypcja ta została stworzona przez Thomasa Wade’a w 1859 roku (w pracy Peking Syllabary). Zyskała popularność dzięki wersji zmodyfikowanej autorstwa Herberta Gilesa z Chinese-English Dictionary (1912).
Dzięki dominującej pozycji języka angielskiego, w XX wieku była to najpopularniejsza forma latynizacji chińskich nazw, jednak w latach 80. zaczęła tracić popularność na rzecz opracowanej przez samych Chińczyków transkrypcji pinyin.
Przypisy
- ↑ a b Edward Kajdański: Chiny. Leksykon. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005, s. 297. ISBN 83-05-13407-5.
| Główne |
|
|---|---|
| Pomniejsze |
|
