John Franklin Enders
Dzisiaj John Franklin Enders jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w dzisiejszym społeczeństwie. Z wielu perspektyw temat ten wywołał debatę i przyciągnął uwagę ekspertów i osób zainteresowanych zrozumieniem jego konsekwencji. W całej historii John Franklin Enders był przedmiotem badań i analiz i odegrał fundamentalną rolę w podejmowaniu decyzji na poziomie osobistym, zawodowym i społecznym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z John Franklin Enders, aby przedstawić pełną i zaktualizowaną wizję jego znaczenia i znaczenia w bieżącej panoramie.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
8 września 1985 |
| profesor | |
| Specjalność: mikrobiologia, bakteriologia | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
John Franklin Enders (ur. 10 lutego 1897 w West Hartford w stanie Connecticut, zm. 8 września 1985 w Waterford w stanie Connecticut) – amerykański naukowiec, mikrobiolog, bakteriolog, w 1954 roku laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za dokonanie odkrycia, że wirus polio namnaża się w tkankach zwierzęcych. Przyczyniło się to do stworzenia szczepionki przeciwko chorobie Heinego-Medina. Nagrodę razem z nim otrzymali: Thomas Huckle Weller i Frederick Chapman Robbins.
W latach 1929–1942 był profesorem wirusologii w Harvard University w Cambridge, następnie konsultantem w zakresie chorób zakaźnych wojskowych służb sanitarnych. Prowadził badania w zakresie chorób wirusowych: odry, grypy, świnki. W założonym przez siebie laboratorium Children’s Medical Center w Bostonie pracował nad stworzeniem nowej szczepionki ochronnej. W latach 1956-1967 był powtórnie profesorem Uniwersytetu Harvarda w Cambridge.
Przypisy
- ↑ a b John F. Enders – Biography. . (ang.).
