Problem
Andriej Kołmogorow to problem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Jego znaczenie i wpływ na różne aspekty życia codziennego sprawiają, że jest to temat cieszący się powszechnym zainteresowaniem. Od jego powstania po przyszłe implikacje,
Andriej Kołmogorow wywołał debaty, dyskusje i analizy w różnych obszarach. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z
Andriej Kołmogorow, przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i zastanowimy się nad jego możliwym rozwojem w przyszłości. Dołącz do nas w tej podróży odkrywania i dociekania wokół
Andriej Kołmogorow.
Andriej Nikołajewicz Kołmogorow (ros. Андре́й Никола́евич Колмого́ров; ur. 12 kwietnia?/25 kwietnia 1903 w Tambowie, zm. 20 października 1987 w Moskwie) – rosyjsko-radziecki matematyk, laureat Nagrody Wolfa w matematyce (1980) i innych wyróżnień, Bohater Pracy Socjalistycznej (1963).
Kołmogorow to twórca współczesnej teorii prawdopodobieństwa. Rozwijał też topologię, logikę, teorię złożoności obliczeniowej, analizę harmoniczną i mechanikę klasyczną – w szczególności badania turbulencji.
Życiorys
Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1925. Przez kolejne 4 lata kontynuował tam badania naukowe, głównie pod kierunkiem Nikołaja Łuzina i doktoryzował się w 1929. Został zatrudniony na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie mianowano go profesorem w 1931.
W 1957 razem z Władimirem Arnoldem rozwiązał 13. problem Hilberta.
W 1956 r. został członkiem zagranicznym PAN. 14 maja 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Prawdopodobnie był homoseksualistą (jego partnerem był Pawieł Aleksandrow), o czym wiedziały władze. Z tego względu mógł być przez nie szantażowany, co tłumaczyłoby fakt, że zawsze ostentacyjnie popierał linię partyjną (m.in. w 1974 potępił Sołżenicyna).
Jego uczniem i współpracownikiem był Boris Gniedenko.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
XX wiek |
- 1978: Izrail Gelfand, Carl Ludwig Siegel
- 1979: Jean Leray, André Weil
- 1980: Henri Cartan, Andriej Kołmogorow
- 1981: Lars Ahlfors, Oscar Zariski
- 1982: Hassler Whitney, Mark Krejn
- 1983/1984: Shiing-shen Chern, Paul Erdős
- 1984/1985: Kunihiko Kodaira, Hans Lewy
- 1986: Samuel Eilenberg, Atle Selberg
- 1987: Kiyoshi Itō, Peter Lax
- 1988: Friedrich Hirzebruch, Lars Hörmander
- 1989: Alberto Calderón, John Milnor
- 1990: Ennio De Giorgi, Ilya Piatetski-Shapiro
- 1991: nie przyznano
- 1992: Lennart Carleson, John G. Thompson
- 1993: Michaił Gromow, Jacques Tits
- 1994/1995: Jürgen Moser
- 1995/1996: Robert Langlands, Andrew Wiles
- 1996/1997: Joseph B. Keller, Jakow Sinaj
- 1998: nie przyznano
- 1999: László Lovász, Elias M. Stein
- 2000: Raoul Bott, Jean-Pierre Serre
|
---|
XXI wiek |
- 2001: Władimir Arnold, Saharon Szelach
- 2002/2003: Mikio Sato, John Tate
- 2004: nie przyznano
- 2005: Grigorij Margulis, Siergiej Nowikow
- 2006/2007: Stephen Smale, Hillel Furstenberg
- 2008: Pierre Deligne, Phillip Griffiths, David Mumford
- 2009: nie przyznano
- 2010: Dennis Sullivan, Shing-Tung Yau
- 2011: nie przyznano
- 2012: Michael Aschbacher, Luis Caffarelli
- 2013: Michael Artin, George D. Mostow
- 2014: Peter Sarnak
- 2015: James Arthur
- 2016: nie przyznano
- 2017: Richard Schoen, Charles Fefferman
- 2018: Alexander Beilinson, Władimir Drinfeld
- 2019: Jean-Francois Le Gall, Gregory Lawler
- 2020: Simon Donaldson, Yakov Eliashberg
- 2021: nie przyznano
- 2022: George Lusztig
- 2023: Ingrid Daubechies
- 2024: Noga Alon, Adi Szamir
|
---|
Identyfikatory zewnętrzne: