Yeşil floresan protein
Günümüz dünyasında Yeşil floresan protein, çeşitli çalışma alanlarında önemli önem kazanmış bir konudur. Yeşil floresan protein bilimsel, kültürel, tarihi veya sosyal alanda hem akademisyenlerin, uzmanların hem de meraklıların dikkatini çekti. Etkisi zamana yayılır ve bireyselden kolektife kadar geniş bir perspektif yelpazesini kapsar, böylece anlamının ve sonuçlarının derin ve yansıtıcı bir analizine olanak tanır. Bu makalede, bugün çok alakalı olan bu konuya ilişkin kapsamlı ve zenginleştirici bir vizyon sağlamak amacıyla Yeşil floresan protein'in farklı yönlerini ve yaklaşımlarını inceleyeceğiz.
Yeşil floresan protein (GFP), mavi ila ultraviyole aralığında ışığa maruz kaldığında parlak yeşil floresan sergileyen 238 amino asitten (26,9 kDa) oluşan bir proteindir. Yeşil renkte parlayan benzer proteinler birçok deniz organizmasında bulunur, ancak GFP etiketi geleneksel olarak bu özel proteine atıfta bulunur. Bu protein ilk olarak denizanası Aequorea victoria'dan izole edilmiştir ve bazen -hassasiyet gerektiğinde- avGFP olarak adlandırılır.
Hücre biyolojisinde ve moleküler biyolojide, GFP geni sıklıkla bir eksprasyon raporlayıcı olarak kullanılır. Biyosensörler yapmak için değiştirilmiş formlarda kullanılmıştır ve GFP'yi ifade eden birçok hayvan yaratılmıştır; bu, bir genin belirli bir organizma boyunca, seçilen organlarda veya ilgili hücrelerde ifade edilebileceğine dair bir konsept kanıtı gösterir. GFP, hayvanlara veya diğer türlere transgenik tekniklerle aktarılabilir ve aktarıldığı genomlarda ve yavrularının genomunda tutulabilir. Bugüne kadar GFP, insan hücreleri dahil olmak üzere bakteriler, mayalar, mantarlar, balıklar ve memeliler dahil olmak üzere birçok türde ifade edilmiştir. Bilim insanları Roger Y. Tsien, Osamu Shimomura ve Martin Chalfie, yeşil floresan proteini keşfetmeleri ve geliştirmeleri nedeniyle 10 Ekim 2008'de 2008 Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.
Kaynakça
- ^ "Chemical and physical properties of aequorin and the green fluorescent protein isolated from Aequorea forskålea". Biochemistry. 17 (17): 3448-53. Aug 1978. doi:10.1021/bi00610a004. PMID 28749.
- ^ "The green fluorescent protein" (PDF). Annual Review of Biochemistry. 67: 509-44. 1998. doi:10.1146/annurev.biochem.67.1.509. PMID 9759496. 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Ekim 2020.
Konuyla ilgili yayınlar
- Pieribone V, Gruber D (2006). Aglow in the Dark: The Revolutionary Science of Biofluorescence. Cambridge: Belknap Press. ISBN 978-0-674-01921-8. OCLC 60321612. Popular science book describing history and discovery of GFP
- Zimmer M (2005). Glowing Genes: A Revolution In Biotechnology. Buffalo, NY: Prometheus Books. ISBN 978-1-59102-253-4. OCLC 56614624.
Dış bağlantılar
- A comprehensive article on fluorescent proteins at Scholarpedia 2 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Brief summary of landmark GFP papers 13 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Interactive Java applet demonstrating the chemistry behind the formation of the GFP chromophore
- Video of 2008 Nobel Prize lecture of Roger Tsien on fluorescent proteins 29 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Excitation and emission spectra for various fluorescent proteins 21 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Green Fluorescent Protein Chem Soc Rev themed issue 9 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. dedicated to the 2008 Nobel Prize winners in Chemistry, Professors Osamu Shimomura, Martin Chalfie and Roger Y. Tsien
- Molecule of the Month, June 2003: an illustrated overview of GFP by David Goodsell.
- Molecule of the Month, June 2014: an illustrated overview of GFP-like variants by David Goodsell.
- Green Fluorescent Protein 1 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on FPbase, a fluorescent protein database
- Overview of all the structural information available in the PDB for UniProt: P42212 (Green fluorescent protein) at the PDBe-KB.
