Günümüzde Renklilik, modern toplumda büyük önem kazanmış bir konudur. Ortaya çıkışından bu yana siyasetten ekonomiye, sağlıktan teknolojiye kadar pek çok alanda büyük tartışmalara yol açtı. Renklilik, insanların günlük yaşamları üzerindeki etkisi ve günümüz dünyasını şekillendirmesi nedeniyle hem uzmanların hem de acemilerin dikkatini çekti. Bu makalede, Renklilik ile ilgili farklı yönleri inceleyeceğiz, sonuçlarını ve zorluklarını ve bunun anlaşılmasından doğabilecek olası çözümleri analiz edeceğiz.
Kırmızı şerit, ışıkta gölgede olduğundan daha yüksek parlaklık ve renklilik sergiler ancak her iki alanda da aynı nesne rengine sahip olarak görülür. Parlaklık, renklilikle orantılı olarak arttığından, şerit de her iki alanda da benzer doygunluk sergiler. RGB renklerinin 7.5PB ve 10BG Munsell hue sayfaları, tekdüze doygunluk çizgilerini (kroma açıklığa orantılı olarak) kırmızı renkte gösterir. Tekdüze doygunluk çizgilerinin siyah noktanın yakınından yayıldığına, tekdüze renk çizgilerinin ise dikey olduğuna dikkat edin. Doygunluk ölçeği (solda %0, siyah beyaza karşılık gelir). Doygunluk örnekleri. Sol üst = orijinal görüntü.
Renklilik, kroma ve doygunluk, algılanan rengin renk yoğunluğuyla ilgili nitelikleridir. Uluslararası Aydınlatma Komisyonu (CIE) tarafından resmi olarak tanımlandığı gibi, sırasıyla renk yoğunluğunun üç farklı yönünü tanımlarlar. Ancak bu yönlerin açıkça ayırt edilmediği bağlamlarda genellikle gevşek ve birbirinin yerine kullanılırlar. Terimlerin kesin anlamları, bağımlı oldukları diğer işlevlere göre değişir.
Renklilik, "bir alanın algılanan renginin az ya da çok kromatik göründüğüne göre görsel bir algının niteliğidir".[1][2] Bir nesnenin uyandırdığı renklilik, yalnızca onun spektral yansımasına değil aynı zamanda aydınlatmanın gücüne de bağlıdır ve parlaklık çok yüksek olmadığı sürece aydınlatmayla birlikte artar (Hunt etkisi).
Chroma, "beyaz görünen veya yüksek oranda ileten benzer şekilde aydınlatılmış bir alanın parlaklığının oranı olarak değerlendirilen bir alanın renkliliğidir".[2][3] Sonuç olarak, kroma çoğunlukla yalnızca spektral özelliklere bağlıdır ve bu nedenle nesnenin rengini tanımlar.[4] Böyle bir nesne renginin aynı açıklığa sahip bir griden ne kadar farklı göründüğüdür.[5]
Doygunluk, " parlaklığıyla orantılı olarak değerlendirilen bir alanın renkliliğidir",[2][6] aslında alandan gelen ışığın beyazlıktan algılanan özgürlüğüdür. Belirli bir spektral yansımaya sahip bir nesne, parlaklık çok yüksek olmadıkça, tüm aydınlatma seviyeleri için yaklaşık olarak sabit bir doygunluk gösterir.[7]
