Kapitülasyon

Günümüz dünyasında Kapitülasyon toplumda büyük önem kazanan bir konudur. Teknolojinin ilerlemesi ve küreselleşmeyle birlikte Kapitülasyon tüm insanları az ya da çok etkileyen bir sorun haline geldi. Kişisel, profesyonel veya sosyal düzeyde Kapitülasyon'in günlük yaşamlarımız üzerinde doğrudan etkisi vardır. Bu nedenle önemini ve günümüz toplumunun farklı yönleri üzerindeki etkisini anlamak önemlidir. Bu makalede, Kapitülasyon'i daha ayrıntılı olarak inceleyeceğiz ve çeşitli bağlamlardaki sonuçlarını tartışacağız.

Kapitülasyon, bir devletin bir anlaşmaya bağlı olarak başka devletlere tanıdığı iktisadi ve sosyal ayrıcalıklara denir.

Kapitülasyon kelimesinin kökeninde Latince caput (baş) sözcüğü vardır. Geniş anlamıyla kapitülasyon baş eğmek, teslim anlaşması yapmak anlamlarını taşır. Tarihte kazandığı özel anlamla kapitülasyon, bir ülke tarafından başka bir ülkenin vatandaşlarına verilen ticari ayrıcalıklar bütünüdür.

Osmanlı İmparatorluğu

Osmanlı İmparatorluğu tarafından yükselme döneminden imparatorluğun dağılışına değin Avrupa devletlerine çeşitli kapitülasyonlar verilmiştir.

Osmanlı Devleti II. Mehmed döneminde Venediklilere, I. Süleyman döneminde Fransızlara çeşitli amaçlar doğrultusunda kapitülasyonlar vermiştir. Aynı zamanda dağılma döneminde Balta Limanı Ticaret Antlaşması ile İngilizler'e, Hünkâr İskelesi Antlaşması ile Ruslar'a çeşitli kapitülasyonlar vermiştir.

İsviçre

İsviçre paralı askerlerinin Fransız monarşisi tarafından orduda kullanılması için 1444 ile 1492 yılları arasında yaygın olarak yapılan devlet anlaşması. Bu anlaşmalar Fransız monarşisi ile ilgili İsviçre kantonu ya da soylu ailesi arasında yapılırdı ve anlaşmaların "capitula"lardan (bölümler) oluşan standart yapısından dolayı "Capitulación" adı verilirdi. Detaylarda farklılıklar olsa da, genel olarak anlaşmada istihdam edilecek askerlerin sayısı, ödeme veya diğer sağlanacak faydalar ve Fransız kanunlarından ayrı tutulmaları gibi taahhütler yer alırdı.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 2 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 31 Ocak 2016. 
  2. ^ Tozzi, Christopher J. Nationalizing France's Army. p. 20. ISBN 978-0-8139-3833-2.