İbn Kayyim el-Cevziyye

İbn Kayyim El-Cevziyye (29 Ocak 1292, Şam - 23 Eylül 1350),^[1] 14. yüzyılda yaşamış Arap tefsir hadis ve fıkıh bilgini. Aynı zamanda İbn Teymiyye'nin en önde gelen ilim talebesi.

Künyesiyle beraber tam adı 'Ebû Abdillâh Şemsüddîn Muhammed b. Ebî Bekr b. Eyyûb ez-Züraî ed-Dımaşkī el-Hanbelî' olup düşünce ve çalışmaları Hanbeli mezhebi odaklı olmuştur.

7 Safer 691 (29 Ocak 1292) tarihinde Dımaşk (Şam) şehrinde doğdu. Babası Ebu Bekir, Cevziyye Medresesi'nde kayyım olduğu için İslam literatüründe adı daha çok 'İbnü'l-Kayyim' (kayyımın oğlu) olarak anılmıştır.

İlk eğitimini babasından aldı. Daha sonrasında ise Şam medreselerinin büyük alimlerinin derslerine katıldı. Bunlar arasında, fıkıh alanında ders aldığı İbn Teymiyye en tanınmış hocalarındandır.

Daha sonraları Cevziyye Medresesi'nde imamlık ve 1336 yılından sonra da hatiplik yaptı. 1342 yılından ölümüne kadar da Sadriyye Medresesi'nde ders verdi.

Yakın ilişki içinde olduğu hocası İbn Teymiyye'nin devrin Memluk sultanları ile arası iyi olmadığı için o da siyasi takipten kurtulamadı ve birkaç defa hapsedilmiştir. 1331 yılında hac için Şam'dan ayrılmış, 13 Receb 751'de (16 Eylül 1350) yılında doğum yeri olan Şam'da ölmüştür. Mezarı aynı şehirdeki Bâbüssagir Mezarlığı'ndadır.

• Medaricü's-Salikin (3 cilt)
• er-Ruh
• Hadi'l-Ervah
• Tariku'l Hicreteyn ve Babu's- Saadeteyn
• İ'lamu'l- Muvakkiin (4 cilt)
• İctimaü'l- Cuyüşi'l- İslamiyye
• et-Turuku'l Hükmiyye fi's- Siyaseti'ş Şerriyye
• Tuhfetü'l -Mevdud fi Ahkami'l- Mevlüd
• Ahkamü ehli'z- Zimme
• et-Tıbbü'n- Nebevi
• Miftahü Dari's- Saade
• es-Savaikü'l- Mürsele fi'r- Reddi Ale'l Cehmiyye vel Muattıla
• Ahbarü'n-Nisa
• el-Vabilu’s- Sayyib Mine’l- Kelimit- Tayyib
• es-Salat
• et-Tefsiru’l- Kayyim
• Zadü’l- Mead Fi Hedyi Hayri’l- İbad
• el-Cevabü’l- Kafi ve’d- Dai ve’d- Deva
• el-Fevaid
• Uddetü’s- Sabirin
• El-Fevaidü’l-Müşevvik ila Ulumil-Kur’an
• et-Tıbyan fi Aksami’l-Kur’an

• İbn Teymiyye

• İslam Düşünce Atlası'nda İbn Kayyim el-Cevziyye