Zygmunt Buhl

W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Zygmunt Buhl, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po drogę do sławy, Zygmunt Buhl stawił czoła licznym wyzwaniom i wyróżniał się w swojej dziedzinie. Na tych stronach będziemy analizować jego dziedzictwo i wnioski, jakie możemy wyciągnąć z jego kariery. Dodatkowo zbadamy wpływ Zygmunt Buhl na dzisiejsze społeczeństwo i jego wpływ na współczesny świat. Bez wątpienia ten artykuł stanowi głębokie zanurzenie się w życiu i twórczości Zygmunt Buhl, prezentując wyjątkowe i odkrywcze spojrzenie na jego trwałe dziedzictwo. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystko na temat Zygmunt Buhl i jego wpływu na świat!
Zygmunt Buhl
Data i miejsce urodzenia

24 października 1927
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

28 września 1978
Warszawa

Wzrost

179 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Kraków 1946 sztafeta 4 × 100 m
złoto Warszawa 1947 bieg na 400 m
złoto Warszawa 1947 sztafeta 4 × 100 m
złoto Warszawa 1947 sztafeta szwedzka
złoto Warszawa 1947 sztafeta olimpijska
złoto Gdańsk-Wrzeszcz 1949 bieg na 100 m
złoto Kraków 1950 sztafeta 4 × 100 m
złoto Kraków 1950 sztafeta 4 × 200 m
złoto Kraków 1950 sztafeta 4 × 400 m
złoto Kraków 1950 sztafeta olimpijska
złoto Warszawa 1951 sztafeta 4 × 400 m
złoto Warszawa 1953 sztafeta 4 × 400 m

Zygmunt Buhl (ur. 24 października 1927 w Bydgoszczy, zm. 28 września 1978 w Warszawie) – polski lekkoatleta i działacz sportowy, olimpijczyk.

Był sprinterem. Startował na Igrzyskach Olimpijskich w 1952 w Helsinkach w sztafecie 4 × 100 metrów, która odpadła w półfinale (razem z Buhlem biegli w niej Dominik Sucheński, Zdobysław Stawczyk i Emil Kiszka). Trzy razy wystąpił na Akademickich Mistrzostwach Świata, skąd przywiózł srebrne medale w biegu na 400 metrów (Praga 1947) i sztafecie 4 × 100 m (Berlin 1951) oraz brązowe w sztafecie 800+400+200+200 m (Budapeszt 1949) i sztafecie 4 × 400 metrów (Berlin 1951).

Zdobył dwanaście tytułów mistrza Polski:

Siedem razy był wicemistrzem Polski:

  • bieg na 100 m – 1950
  • bieg na 200 metrów – 1947 i 1949
  • bieg na 400 m – 1953
  • sztafeta 4 × 100 m – 1953
  • sztafeta 4 × 400 m – 1947 i 1954

Siedem razy był brązowym medalistą:

  • bieg na 100 m – 1947, 1951 i 1952
  • bieg na 200 m – 1950
  • bieg na 400 m – 1948
  • sztafeta 4 × 100 m – 1948 i 1951

Reprezentował Polskę w 8 meczach międzypaństwowych. Cztery razy ustanawiał rekordy Polski w sztafetach.

Rekordy życiowe:

  • bieg na 100 m – 10,7 s
  • bieg na 200 m – 22,1 s
  • bieg na 400 m – 49,0 s

Był zawodnikiem HKS Bydgoszcz, AZS Szczecin, Ogniwa Kraków i Wisły-Gwardii Kraków.

Ukończył Studium WF (WSWF) w Krakowie. Był trenerem i działaczem Wisły Kraków, a po przeniesieniu do Warszawy w 1975 sekretarzem generalnym PZPN (od 1977). Zginął potrącony przez autobus. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC1-2-1).

Grób Zygmunta Buhla na Cmentarzu Salwatorskim

Przypisy

  1. „Zyga” nie żyje!. „Echo Krakowa”. XXXIII (221), s. 10, 1978-09-30. (pol.). 
  2. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych , krakowsalwator.artlookgallery.com .

Bibliografia

Linki zewnętrzne