Dziś
Tyczenie lokalizacyjne to temat, który staje się coraz bardziej istotny w naszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją,
Tyczenie lokalizacyjne stał się przedmiotem zainteresowania dużej liczby ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na zdrowie, gospodarkę czy środowisko,
Tyczenie lokalizacyjne zdołał przyciągnąć uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i zwykłych obywateli. W tym artykule zbadamy różne aspekty
Tyczenie lokalizacyjne, od jego początków po możliwe konsekwencje w przyszłości.
Tyczenie lokalizacyjne – zespół czynności pomiarowych mających na celu wskazanie w terenie lub na realizowanym obiekcie budowlanym punktów o założonym położeniu w przyjętym układzie odniesienia. Wyznaczenie punktów o zaprojektowanych współrzędnych geodezyjnych względem osnowy realizacyjnej.
Charakterystyka
- tyczenie lokalizacyjne ma wskazać położenie obiektu budowlanego w terenie względem innych obiektów,
- wykonywane jest w oparciu o osnowę realizacyjną,
- tyczeniu podlegają główne punkty osiowe,
- dokładność z reguły nie mniejsza niż 10 cm,
- szkic tyczenia jako potwierdzenie wykonania jest przekazywany wykonawcy,
- geodeta dokonuje wpisu w dzienniku budowy potwierdzającego wykonanie tyczenia.
Metody
- biegunowa (długość celowej musi być mniejsza niż odległość do punktu nawiązania),
- ortogonalna (domiary jak najkrótsze),
- przedłużenie prostej (nie powinno przekraczać 1/3 długości bazy).
- wcięcie kątowe w przód
- metoda trygonometryczna
- metoda przecięć
- metoda teogrametryczna (z wykorzystaniem 3 teodolitów optycznych)
Jeśli spełni się zalecenia, układ błędów jest najbardziej korzystny, trzeba tak projektować osnowę, aby było możliwe zachowanie tych warunków.
Przypisy