Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer
W dzisiejszym świecie Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer wywołał wielką debatę i wiele sprzecznych opinii. Od swoich początków do obecnej sytuacji Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer znacząco wpłynął na nasze życie, wpływając na różne aspekty społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary i perspektywy Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer, analizując jego dzisiejsze znaczenie i implikacje.
| |
| Inne nazwy |
SAMPEX, Explorer 68 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1992-038A |
| Indeks NORAD |
S22012 |
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum | |
| Apogeum | |
| Okres obiegu | |
| Nachylenie | |
| Czas trwania | |
| Początek misji | |
| Koniec misji |
30 czerwca 2004 |
| Powrót do atmosfery |
13 listopada 2012 |
| Wymiary | |
| Kształt |
prostopadłościan |
| Wymiary | |
| Masa całkowita | |
.png)
Solar Anomalous and Magnetospheric Particle Explorer (SAMPEX; również: Explorer 68) – amerykański satelita naukowy, wysłany w ramach programu Explorer, przeznaczony do badania promieniowania kosmicznego i ziemskiej magnetosfery. Był to pierwszy z serii niewielkich i niedrogich satelitów Small Explorer (SMEX) agencji NASA. Zbudowało go Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda.
Zadania misji
Celem misji było prowadzenie badań składu pierwiastkowego i izotopowego, stopnia jonizacji i rozkładu energii różnych populacji jonów pochodzących spoza Ziemi, w tym m.in. wysokoenergetycznych cząstek z rozbłysków słonecznych, galaktycznej i anomalnej składowej promieniowania kosmicznego, a także elektronów wiatru słonecznego przenikających do ziemskiej magnetosfery.
Budowa
Satelita miał kształt prostopadłościanu, a jego kadłub zbudowano z aluminium. Wyposażony był w dwa rozkładane panele baterii słonecznych, które dostarczały średnio 102 W energii (w tym 16,7 W dla czterech instrumentów naukowych) i ładowały akumulator niklowo-kadmowy o pojemności 9 Ah. Zastosowano pasywną kontrolę temperatury. Do komunikacji służyły dwie anteny dookolne oraz transponder o mocy 5 W pracujący w paśmie S.
Instrumenty
- HILT (Heavy Ion Large Area Proportional Counter Telescope) – licznik proporcjonalny do pomiarów jonów ciężkich
- LEICA (Low Energy Ion Composition Analyzer) – analizator rozkładu jonów niskoenergetycznych
- MAST (Mass Spectrometer Telescope) – spektrometr masowy
- PET (Proton/Electron Telescope) – teleskop do pomiaru protonów i elektronów
Przebieg misji
Misja satelity rozpoczęła się 3 lipca 1992, kiedy to rakieta Scout G-1 wyniosła go z kosmodromu Vandenberg Air Force Base na niską orbitę okołoziemską zbliżoną do polarnej. Planowany czas misji wynosił 3 lata, jednak została ona przedłużona i ostatecznie zakończyła się 30 czerwca 2004.
Satelita spłonął w górnych warstwach atmosfery 13 listopada 2012.
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r "Mark Wade: SAMPEX. Encyclopedia Astronautica. . (ang.).
- ↑ SAMPEX, Encyklopedia PWN .
- ↑ Gunter Krebs: Explorer: SAMPEX (SMEX 1). Gunter's Space Page . . (ang.).
- ↑ a b SAMPEX. Laboratory for Atmospheric and Space Physics . University of Colorado Boulder. . (ang.).