Republika Banacka

Dzisiaj porozmawiamy o Republika Banacka, temacie, który w ostatnim czasie zyskał ogromne znaczenie. Republika Banacka to problem, który dotyczy każdego, ponieważ ma wpływ na różne aspekty codziennego życia, od zdrowia po gospodarkę. W tym artykule szczegółowo zbadamy, czym jest Republika Banacka i dlaczego jest dziś istotny. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i przekażemy przydatne informacje, aby lepiej zrozumieć ten temat. Dodatkowo przeanalizujemy różne opinie i perspektywy na temat Republika Banacka, aby zapewnić pełny i zrównoważony pogląd. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Republika Banacka i jego znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie!

Republika Banacka
Republica Bănățeană
Banater Republik
Банатска република
Bánáti Köztársaság
1918
Flaga
Flaga
Położenie
Stolica

Timișoara

Głowa państwa

prezydent Otto Roth

Data powstania

31 października 1918

Data likwidacji

15 listopada 1918

Mapa

Republika Banacka (rum.: Republica Bănățeană, niem.: Banater Republik, serb.: Банатска република (Banatska republika), węg.: Bánáti köztársaság) – krótko istniejące państwo, proklamowane w Timișoarze 31 października 1918 roku po rozpadzie Austro-Węgier.

Władzę w republice sprawowała Rada Narodowa, w skład której wchodziło po 5 reprezentantów każdej z narodowości Banatu: Niemców, Serbów, Żydów, Rumunów i Węgrów. Prezydentem republiki został dr Otto Roth, jednak faktyczną władzę sprawował dowodzący wojskiem Albert Bartha. Niepodległość Banatu uznał jedynie rząd węgierski.

Już 15 listopada 1918 roku do Banatu wkroczyły wojska serbskie. W 1919 roku nastąpił rozbiór Banatu pomiędzy Rumunię oraz Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców.

16 kwietnia 1919 roku delegacja ludności Banatu udała się na Konferencję Paryską, gdzie przedłożyła projekt powstania Republiki Banatia, w skład której weszłaby także Baczka. Projekt został jednak odrzucony.

Przypisy

  1. Renata Zawistowska, Ustalenie granicy Węgier z Chorwacją i Serbią po I wojnie światowej, „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”, XLVII, Warszawa 2013, s. 169, ISSN 1230-5057 .