Rafał Sadowski (oficer)
 Rafał Sadowski (przed 1934) | |
 podpułkownik artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 października 1945 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
1 Pułk Artylerii Polowej Legionów, |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        
| |
.png){kind=small}
Rafał Sadowski (ur. 21 października 1891 w Mątwicy, zm. 27 października 1945 w Warszawie) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 21 października 1891 w rodzinie Aleksandra i Weroniki z Piechowskich. Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego w Łomży, po strajku szkolnym 1905 przeniósł się do polskiej szkoły średniej (maturę zdał w 1910). Studiował na wydziale mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1910–1914) i Politechniki Warszawskiej (1918). Był członkiem Związku Strzeleckiego. Od 8 sierpnia 1914 służył w I Brygadzie Legionów Polskich, początkowo w piechocie, następnie w artylerii. Po kryzysie przysięgowym internowany w Szczypiornie i Łomży. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1923, 1924 był oficerem 1 pułku artylerii polowej Legionów. Następnie awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927. W 1928 był przydzielony do Centrum Wyszkolenia Artylerii. W 1932 był oficerem Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W 1932 został przeniesiony do Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, gdzie był szefem wydziału i zastępcą szefa. 17 stycznia 1933 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 20. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Od 10 września 1935 sprawował stanowisko zastępcy dowódcy macierzystego 1 pułku artylerii lekkiej Legionów. Od 1936 do 1939 był dyrektorem Biura Personalnego w Ministerstwie Komunikacji.
W czasie II wojny światowej był radcą konsularnym RP w Nowym Jorku.
Zmarł 27 października 1945 w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C23-1-7).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Krzyż Węgierski Zasługi II Klasy (Węgry)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 269. .
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 820.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 743.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 715.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 638.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 457.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 433.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 182, 439.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r.
- ↑ a b c Ryszard Świętek. W służbie polskiego wywiadu w Ameryce Północnej i Południowej 1941–1945. „Przegląd Historyczny”. Nr 79/3, s. 540, 1988.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 18 stycznia 1933 roku, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 112.
- ↑ 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej. Kraków: 1939, s. 236.
- ↑ Lista pochowanych. Rafał Sadowski. um.warszawa.pl. .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 352 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.