W tym artykule zajmiemy się tematem Powiat rówieński, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Powiat rówieński to istotny temat, który wpływa na codzienne życie ludzi, zarówno na poziomie osobistym, jak i globalnym. Przez lata Powiat rówieński ewoluował i wygenerował różnorodne perspektywy i opinie, wywołując niekończące się dyskusje i analizy na temat jego znaczenia, implikacji i możliwych rozwiązań. Dlatego konieczne jest głębsze zgłębienie i zrozumienie złożoności Powiat rówieński, aby wyrobić sobie świadomą opinię i przyczynić się do dialogu na ten temat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Powiat rówieński i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Powiat rówieński zajmował środkowo-wschodnią część województwa wołyńskiego i graniczył: od zachodu z powiatami dubieńskim i łuckim, od północy z powiatem kostopolskim, od wschodu wzdłuż granicy z ZSRR, zaś od południa graniczył z powiatem zdołbunowskim.
Powierzchnia powiatu wynosiła 2.898 km², a ludność 252,8 tys. osób (według spisu z 1931 r.), a więc dawała stosunkowo duży wskaźnik gęstości zamieszkania, bo 87 osób na 1 km².
Powiat w większości zamieszkiwała ludność ukraińska licząca 160,6 tys. osób (63,5%). Drugą narodowością pod względem liczebności byli tam Polacy w liczbie 37,0 tys. osób (14.6%). Reszta to głównie Żydzi oraz Niemcy i Czesi.
Według drugiego powszechnego spisu ludności z 1931 roku powiat liczył 252 787 mieszkańców, 36 444 było rzymskokatolickiego wyznania, 501 – unickiego, 166 469 – prawosławnego wyznania, 6 109 – augsburskiego, 650 – reformowanego, 63 – unijne ewangelickie, 930 osób podało wyznanie ewangelickie bez bliższego określenia, 3 686 – inne chrześcijańskie, 37 713 – mojżeszowe, 34 – inne niechrześcijańskie, 166 osób nie podało przynależności konfesyjnej.