Paraklet

W dzisiejszym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Paraklet. Od swoich początków do dzisiejszego znaczenia, Paraklet był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. W tym artykule przeanalizujemy jego główne cechy, wpływ na społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Ponadto zbadamy jego wpływ w różnych kontekstach i jego znaczenie dla przyszłości. Paraklet to ekscytujący temat, który zasługuje na naszą uwagę, dlatego zapraszamy Cię do zanurzenia się w tę fascynującą podróż pełną odkryć i eksploracji. Przygotuj się na poszerzanie swojej wiedzy i ciesz się wzbogacającym doświadczeniem!

Paraklet (gr. παρακλητος 'obok wezwany') – termin techniczny, stosowany w sądownictwie wobec osoby wspomagającej, wezwanej do pomocy prawnej oskarżonego w procesie, obrońca, adwokat. Parakletos występował i przemawiał w imieniu oskarżonego.

W Biblii

Tym terminem Jezus określił Ducha Świętego w czasie jednej z mów poprzedzających opuszczenie uczniów (J 14,26). Określenie użyte przez apostoła Jana jest „rzeczownikiem odsłownym strony biernej od czasownika parakaleo (wzywam, proszę) – przywołany na pomoc, i ściśle rzecz biorąc oznacza obrońcę (jak jest tłumaczony w Biblii poznańskiej), wspomożyciela (jak jest tłumaczony w Piśmie Świętym w Przekładzie Nowego Świata), orędownika (jak jest tłumaczony w Przekładzie Ekumenicznym). W większości tłumaczeń Biblii ten grecki termin oddano jako pocieszyciel, co według ks. bp. Kazimierza Romaniuka jest tłumaczeniem nieścisłym, „opiera się na fałszywej etymologii i nie ma potwierdzenia w Nowym Testamencie”, gdyż nie oddaje faktycznego charakteru działania Ducha Św. wobec uczniów Jezusa, niemniej termin bywał używany również w tym znaczeniu (np. Hi 16,2 w greckich przekładach Teodocjona i Akwilli). Słowo to występuje też w 1 J 2,1, w odniesieniu do Chrystusa wstawiającego się za grzesznikami.

Przypisy

  1. Innego Pocieszyciela da wam J 14, 15-21
  2. Słownik grecko-polski, PWN red. Z. Abramowiczówna t.III s. 404
  3. Nowy komentarz biblijny - Ewangelia według świętego Jana, Edycja św.Pawła, 2010, cz.II, s. 127
  4. a b Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 708, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.
  5. Nowy komentarz biblijny - Ewangelia według świętego Jana, cz. II, Edycja św. Pawła, 2010, s. 99-101.
  6. Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium, Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc. & International Bible Students Association, 2020.
  7. Słownik teologii biblijnej, bp. K. Romaniuk, Pallottinum 1994, s. 644
  8. John, John Barton, John Muddiman (red.), René Kieffer Rodd, The Oxford Bible Commentary, New York: Oxford University Press, 2001, s. 987, ISBN 978-0-19-875500-5.
  9. Blue Letter Bible .