Order Służby Imperium

W dzisiejszym świecie Order Służby Imperium stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Znaczenie Order Służby Imperium wzrosło w ostatnich latach, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Order Służby Imperium wywołał debaty, kontrowersje i znaczące postępy. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Order Służby Imperium i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego różne aspekty i odkrywając jego znaczenie w różnych kontekstach.

Order Służby Imperium
Imperial Service Order
Awers
Awers
Baretka
Baretka
Ustanowiono

1902

Wycofano

1995

Wydano

ponad 2 tys.

Powyżej

Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego

Poniżej

Kawaler Order Wiktoriańskiego

Order Służby Imperium, daw. Order Służby dla Cesarstwa (ang. Imperial Service Order, skr. ISO lub I.S.O.) – brytyjskie odznaczenie cywilne ustanowione 8 sierpnia 1902 przez króla Edwarda VII. Przeznaczone było do wynagradzania zasług pracowników i urzędników służby cywilnej wyższej rangi, pracujących w granicach brytyjskiego imperium.

Order ten nadawano za długoletnią służbę i nienaganne zachowanie, odpowiednio: 25 lat w Zjednoczonym Królestwie, 20,5 roku w Indiach Brytyjskich lub 16 lat w tropikach. Niezwykle chwalebna służba mogła skrócić lub zlikwidować wymóg dotyczący wysługi lat.

Ponad dwa tysiące orderów otrzymali mężczyźni, w porównaniu do 127 kobiet, aż do zaprzestania nadań w 1995, co było skutkiem reformy brytyjskiego systemu honorowego z 1993.

Odznaczeniem afiliowanym do ISO był Medal Służby Imperium, przeznaczony dla niższych urzędników i pracowników cywilnych w tym samym zakresie i granicach. Medal ten obecnie jest wciąż nadawany.

Przypisy

  1. Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1939, s. 541.
  2. a b c d Peter Duckers: British Orders and Decorations. Oxford: Shire Library, 2014, s. 49-51.