Martinus Beijerinck

W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Martinus Beijerinck, badając jego wpływ w różnych kontekstach i jego dzisiejsze znaczenie. Martinus Beijerinck to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie i wywołał debatę w różnych obszarach. W ciągu ostatnich kilku dekad Martinus Beijerinck zyskał znaczące znaczenie, wpływając zarówno na gospodarkę, jak i kulturę popularną. Poprzez tę analizę będziemy starali się dogłębnie zrozumieć różne aspekty Martinus Beijerinck, badając jego implikacje i rolę we współczesnym społeczeństwie.

Martinus Beijerinck
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Martinus Willem Beijerinck

Data i miejsce urodzenia

16 marca 1851
Amsterdam

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1931
Gorssel

Zawód, zajęcie

botanik, mikrobiolog

Narodowość

holenderska

Uczelnia

Uniwersytet Techniczny w Delfcie

Martinus Willem Beijerinck (ur. 16 marca 1851 w Amsterdamie, zm. 1 stycznia 1931 w Gorssel) – holenderski botanik i mikrobiolog.

Życiorys

W 1888 odkrył bakterie, które nieprzyswajalny dla roślin azot cząsteczkowy z powietrza zmieniały na formę przyswajalną.

Był profesorem Politechniki w Delfcie (od 1895), a także założycielem Delft School of Microbiology (Akademii Mikrobiologii w Delfcie) – jej członkowie (np. Siergiej Winogradski) nazwali się „ekologami mikrobiologii” i pokazali, że mikroorganizmy nie są jedynie zagrożeniem dla ludzkości (takie podejście było wtedy najpopularniejsze), ale stanowią ważny składnik świata. Dzięki temu gazety zaczęły pisać nie tylko o „złych zarazkach”, ale też o „dobrych zarazkach”. Dokonał istotnych odkryć w zakresie mikrobiologii rolniczej i przemysłowej. Znany jest przede wszystkim jako twórca wirusologii. Odkrył istnienie wirusów, starając się dowieść, że mozaika tytoniowa jest wywoływana przez coś mniejszego od bakterii. W 1905 zdobył Medal Leeuwenhoeka. Beijerinck odkrył także procesy redukcji siarczanów, odpowiednik procesu oddychania bakterii anaerobowych, to znaczy niepotrzebujących do życia tlenu.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Ed Yong, Mikrobiom. Najmniejsze organizmy, które rządzą światem, wyd. I, tłum. Magdalena Rabsztyn-Anioł, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 42, ISBN 978-83-233-4358-5.

Linki zewnętrzne