Obecnie Mandragora (roślina) to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Od czasów starożytnych do czasów współczesnych Mandragora (roślina) odegrał znaczącą rolę w historii, kulturze i społeczeństwie. W miarę ewolucji społeczeństwa Mandragora (roślina) pozostaje istotny i nadal wywołuje debatę i dyskusję w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy znaczenie i wpływ Mandragora (roślina), a także jego wpływ na różne obszary codziennego życia.
Mandragora (Mandragora L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 3, a według niektórych źródeł 4–6 gatunków występujących na obszarze śródziemnomorskim (jeden gatunek – mandragora lekarska – lub dwa, w zależności od ujęcia taksonomicznego) oraz w Azji, sięgając na wschodzie po Środkową Azję i Himalaje. Rośliny te mają zgrubiały, spichrzowy korzeń, który zwłaszcza u gatunku mandragora lekarska (M. officinarum) czasem może przypominać kształtem postać ludzką. Podobieństwo to oraz narkotyczne działanie na ludzi (z powodu zawartości hioscyjaminy i skopolaminy) spowodowało, że roślina od dawnych czasów używana była w medycynie i obrosła wielką ilością mitów (→ alrauna). Dodatkowo próbowano identyfikować gatunek Mandragora turcomanica z wedyjską somą, co jednak było poglądem fałszywym, ze względu na bardzo ograniczony zasięg tego gatunku (południowo-zachodni Turkmenistan).
Morfologia
- Pokrój
- Byliny osiągające do 20 cm wysokości z głębokim, grubym i rozgałęziającym się korzeniem. Łodyga skrócona, rzadko rozgałęziona. Pędy omszone, włoski pojedyncze.
- Liście
- Pojedyncze i skupione w przyziemną rozeta liściowa. Liście niemal siedzące (ogonek krótki, słabo wyróżniający się). Blaszka często falista, całobrzega, zatokowo wcinana lub ząbkowana, czasem silnie zredukowana.
- Kwiaty
- Promieniste, 5-krotne, wyrastają w kątach liści prosto wzniesione lub zwieszające się. Działki kielicha zrośnięte u nasady, z głębokim, zatokowatym wcięciem między nimi. Płatki zrośnięte do połowy w szeroką, dzwonkowatą koronę długości do 2,5 cm, barwy zielonkawej lub fioletowej. Pręciki w liczbie 5, osadzone są u nasady rurki korony i mają równą długość. Zalążnia górna, dwukomorowa, z licznymi zalążkami, z pojedynczą szyjką słupka zakończoną kolistym, okazałym znamieniem.
- Owoce
- Kuliste lub jajowate jagody leżące na ziemi, o średnicy 2–3 cm, barwy żółtej do pomarańczowej, zawierające liczne, drobne, brązowe nasiona. W czasie owocowania kielich się zachowuje i powiększa.
Systematyka
Rodzaj z podrodziny Solanoideae z rodziny psiankowatych Solanaceae.
- Wykaz gatunków
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
- ↑ a b Mandragora. Index Nominum Genericorum (ING) . Smithsonian Institution. .
- ↑ a b c d e f g Mandragora Linnaeus. Flora of China . eFloras.org. .
- ↑ a b c d David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 560, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c Genus: Mandragora L.. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) . USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. .
- ↑ a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 224. ISBN 0-333-74890-5.
Identyfikatory zewnętrzne: