Krzysztof Biegański to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w ostatnich dziesięcioleciach. Dzięki bogatej i zróżnicowanej historii Krzysztof Biegański przyciągnął uwagę naukowców, badaczy, ekspertów i entuzjastów. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Krzysztof Biegański pozostawił głęboki ślad w różnych aspektach codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Krzysztof Biegański, aby zapewnić pełniejsze zrozumienie tego tak aktualnego tematu.
Od 1957 był zaangażowany w działania na rzecz inwentaryzacji muzyki dawnej w Polsce. W latach 1959–1967 pracował w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, najpierw na stanowisku asystenta, następnie jako adiunkt. Ponadto wykładał dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie i kierował tamtejszą orkiestrą. Od 1960 pełnił funkcję sekretarza naukowego serii wydawnictw źródłowych „Antiquitates Musicae in Polonia” pod kierunkiem Hieronima Feichta.
Zajmował się badaniami nad chorałem gregoriańskim. Dokonał pierwszego opracowania i wydania najcenniejszego z zachowanych w Polsce zabytków monodiicheironomicznej – gnieźnieńskiego Missale Plenarium. Zajmował się również studiami nad muzyką Fryderyka Chopina oraz zagadnieniami współczesnej kultury muzycznej, m.in. dokonaniami Karola Szymanowskiego i Aleksandra Tansmana. Był autorem jednego z pierwszych po 1945 tekstów przywracających pamięć o postaci i dorobku Aleksandra Tansmana w kraju. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 114-VI-14).
Wybrane publikacje
Traité d'harmonie tonale, atonale et totale, Nicolas Obouhow, José David, Lucien Garban, Paris 1956, „Muzyka” 1957, nr 2, s. 89–94
Technika dźwiękowa w „Metopach” i „Maskach” Karola Szymanowskiego, „Muzyka” 1957, nr 4, s. 45–66
The National Philharmonic Warsaw, Kraków 1959
Filharmonia Narodowa, Warszawa 1960
Chopin w literaturze i muzyce światowej, „Problemy Polonii Zagranicznej” 1960, t. 1, s. 205–234
Elementy skalowości ludowej w mazurkach Chopina i ich konsekwencje harmoniczneF. F. Chopin, red. Z. Lissa, „Prace Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego”, Warszawa 1960, s. 79–123
Aleksander Tansman, kompozytor, pianista, dyrygent, „Ruch Muzyczny” 1960, nr 10–11, s. 8–9
Koncert na orkiestrę Aleksandra Tansmana, „Ruch Muzyczny” 1960, nr 21, s. 14
Sabbataj C'wi, nowa opera A. Tansmana, „Ruch Muzyczny” 1961, nr 9, s. 2–3
Évolution de l'attitude de Chopin a l'égard du folklore (suivant ses mazurkas)The Book of the First International Musicological Congress devoted to the Works of F. Chopin: 16–22 II 1960, red. Z. Lissa, Warszawa 1963, s. 95–99.
Musica Medii Aevi, t. I, pod red. Jerzego Morawskiego, Kraków 1965, „Muzyka” 1966, nr 2, s. 156–162
Gnieźnieńskie „Missale plenarium” jako przykład zabytku izolowanego, „Muzyka” 1966, nr 3–4, s. 75–81
Muzyka staropolska. Wybór nie publikowanych utworów z XII–XVIII wieku, red. H. Feicht, oprac. K. Biegański, Kraków 1966.
Biblioteka muzyczna Zamku w Łańcucie, Łańcut-Kraków 1968
Missale Plenarium. Bibl. Capit. Gnesnensis MS 149, „Antiquitates musicae in Polonia”, vol. 11–12, red. H. Feicht, Warszawa 1970–1972 (współpraca Jerzy Woronczak)
Przypisy
↑ abcdAndrzej Chodkowski: Krzysztof Biegański. W: Encyklopedia muzyczna PWM. E. Dziębowska (red.). Kraków: 1979, s. 315.
Andrzej Chodkowski: Krzysztof Biegański. W: Encyklopedia muzyczna PWM. E. Dziębowska (red.). Kraków: 1979. Brak numerów stron w książce
Krzysztof Biegański. W: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: 1979. Brak numerów stron w książce
Z. Helman, Korespondencja Aleksandra Tansmana z Krzysztofem Biegańskim w świetle recepcji jego muzyki w Polsce w latach międzywojennych, „Muzyka” 2017, nr 3, s. 71–96.