Joseph Luns
W świecie Joseph Luns istnieje nieskończona liczba aspektów i podejść, którymi należy się zająć. Czy to w życiu codziennym, w miejscu pracy, czy w ogóle w społeczeństwie, Joseph Luns ma znaczący wpływ na nasze życie. Od początków do dzisiejszej ewolucji Joseph Luns był przedmiotem badań, debat i refleksji. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Joseph Luns, analizując jego znaczenie, implikacje i wpływ w różnych kontekstach. Dzięki kompleksowemu i multidyscyplinarnemu podejściu rzucimy światło na ten temat, aby zapewnić pełniejsze i wzbogacające zrozumienie Joseph Luns.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Joseph Antoine Marie Hubert Luns |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1911 |
| Data i miejsce śmierci |
18 lipca 2002 |
| Sekretarz generalny NATO | |
| Okres |
od 1 października 1971 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych Holandii | |
| Okres |
od 13 października 1956 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
Joseph Antoine Marie Hubert Luns (ur. 28 sierpnia 1911 w Rotterdamie, zm. 18 lipca 2002 w Brukseli) – holenderski polityk, w latach 1971-1984 sekretarz generalny NATO.
Życiorys
Studiował prawo na uniwersytetach w Lyeden i Amsterdamie oraz ekonomię polityczną w London School of Economics i na Uniwersytecie Berlińskim. Na początku lat 30. odbył służbę wojskową w marynarce holenderskiej. Jako pracownik Misterstwa Spraw Zagranicznych został zmuszony do emigracji w czasie II wojny światowej do Londynu. Po wojnie objął stanowisko ambasadora Holandii w Wielkiej Brytanii, następnie zaś został członkiem holenderskiej delegacji przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.
W 1952 r. został ministrem spraw zagranicznych Holandii z ramienia Katolickiej Partii Ludowej. W wyniku remisu wyborczego był zmuszony do dzielenia stanowiska z konkurentem z Partii Pracy. Samodzielnie stanowisko objął w 1956 i sprawował je do 1971 r., kiedy został sekretarzem generalnym NATO.
Przeciwstawiał się oddaniu kontroli nad Nową Gwineą władzom Indonezji, choć w końcu do podjęcia takiej decyzji zmusił go prezydent Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy. Był jednym z inicjatorów i sygnatariuszy traktatu rzymskiego. Popadł w konflikt z lewicowym rządem swojego kraju, kiedy wyraził poparcie dla stworzenia bazy rakietowej NATO na terenie Holandii.
Został odznaczony m.in. Orderem Lwa Niderlandzkiego i amerykańskim Medalem Wolności.
Był żonaty z baronową Elisabeth van Heemstra. Miał syna i córkę.
Linki zewnętrzne
