Jamboree to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach społeczeństwa. Z biegiem czasu jego znaczenie zyskało na znaczeniu zarówno na poziomie osobistym, jak i zbiorowym, generując sprzeczne opinie i rozszerzając jego zakres na różne obszary studiów i badań. W tym artykule zbadamy różne perspektywy związane z Jamboree, zajmując się jego wpływem na obecne społeczeństwo i jego ewolucją w czasie. Od wpływu na kulturę i politykę po znaczenie w dziedzinie nauki i technologii, Jamboree pozostawił znaczący ślad, który zasługuje na całościową analizę i zrozumienie.
Ten artykuł dotyczy międzynarodowych zlotów skautowych. Zobacz też: Jazz Jamboree – festiwal jazzowy.
Jamboree, Jambo – termin odnoszący się do międzynarodowych zlotów skautowych, stosowany od 1920.
Wyróżnia się:
światowe jamboree skautowe – World Scout Jamboree,
jamboree regionów skautowych (kontynentów),
jamboree kilku państw,
jamboree narodowe.
Światowe Jamboree Skautowe – World Scout Jamboree
Światowe Jamboree Skautowe to odbywające się regularnie co cztery lata wydarzenie Światowej Organizacji Ruchu Skautowego (WOSM). Organizatorem jamboree jest krajowa organizacja członkowska WOSM lub alians takich organizacji. Decyzję o powierzeniu prawa do goszczenia jamboree podejmuje Światowa Konferencja Skautowa, która jest walnym zjazdem WOSM.
1920 – I Zlot Międzynarodowy (Jamboree) – Olympia Hall, Londyn, Wielka Brytania (Roberta Baden-Powella obwołano Chief Scout of the World, Naczelnym Skautem Świata). Do londyńskiej Olympia Hall przybyło około 8000 skautów z 34 krajów, także wrogich sobie niegdyś narodów, walczących ze sobą podczas I wojny światowej.
10-17 sierpnia 1924 – II Jamboree – Ermelunden, Kopenhaga, Dania Uczestniczyło w nim 12 000 skautów z 36 krajów.
Polska reprezentacja w liczbie 160 osób przypłynęła z Gdyni polskim statkiem „Warta”. Właściwą reprezentację stanowiło 48 harcerzy i 5 instruktorów pod wodzą Adolfa Heidricha. Pozostali uczestnicy tworzyli tzw. wyprawę zamorską, którą kierował Jan Grabowski.
W Birkenhead spotkało się 55 000 skautów z 69 krajów. Z tej okazji król Jerzy VI nadał Baden-Powellowi tytuł „lord of Gilwell”. W rok później Olave Baden-Powell otrzymała tytuł Chief Guide of the World, naczelnej Skautki Świata.
Baden-Powell przeczuwał, że znowu wybuchnie wojna. Przeczuwał także coś jeszcze: „Pora już – wołał przez głośniki do uczestników międzynarodowego spotkania skautów – żebym wam powiedział ‘good bye’. Wiecie, że wielu z nas nie spotka się więcej na tym świecie. Mam 81 rok życia i mój koniec jest bliski. Jednakże dla większości z was życie dopiero się zaczyna”.
W dwa lata po zakończeniu wojny – w 1947, gdy miasta zwaśnionych krajów leżały jeszcze w gruzach, odbyło się szóste Jamboree.
Odwiedzającym go w jego kenijskim domu skautkom i skautom Baden-Powell wpajał, że ich zadaniem jest zatroszczyć się o pojednanie narodów zaraz po zakończeniu wojny i tak szybko, jak to będzie możliwe, zorganizować VI Jamboree. Szóste Jamboree, wielkie międzynarodowe spotkanie skautów, wielkie pojednanie młodych – jakże często o nim mówił w ostatnich latach życia...Sam go jednak nie doczekał. Robert Baden-Powell, lord of Gilwell, Naczelny Skaut Świata, odszedł 8 stycznia 1941.
2020 – European Jamboree – Wyspa Sobieszewska, Gdańsk, Polska; przedsięwzięcie z powodu pandemii COVID zostało najpierw przełożone na kwiecień 2021, ale w listopadzie 2020 ostatecznie je odwołano.
Walter Hansen: Wilk, który nigdy nie śpi. Pełne przygód życie lorda Baden-Powella. tłum. Danuta Borkowska. Warszawa: Horyzonty, 2004. ISBN 83-89037-88-2. Brak numerów stron w książce
Zjazdy, zloty ZHP – najważniejsze wydarzenia. „Rocznik Historii Harcerstwa”. 6, 2010. Warszawa: Związek Harcerstwa Polskiego, Ogólnopolski Klub Autorów i Dokumentalistów Historii Harcerstwa „Gniezno 2000”. ISSN1895-1201.brak numeru strony