Józef Kobyłecki (generał)
 Józef Kobyłecki (przed 1934) | |
 pułkownik
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Józef Feliks Kobyłecki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1894 |
| Data i miejsce śmierci |
30 października 1969 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1947 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
20 Batalion Graniczny |
| Stanowiska |
dowódca batalionu granicznego |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
Józef Feliks Kobyłecki (ur. 13 sierpnia 1894 w Grabnie, zm. 30 października 1969 w Londynie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, w 1966 mianowany generałem brygady przez Prezydenta RP na uchodźstwie.
Życiorys
Był synem Wacława, właściciela ziemskiego, i Józefy ze Stawiskich. W czasie I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego, a od listopada 1917 do maja 1918 w I Korpusie Polskim w Rosji.
W listopadzie 1918 roku został przyjęty został do Wojska Polskiego i przydzielony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim. Dowodził w nim II batalionem. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 763. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 11 grudnia 1924 roku został przesunięty ze stanowiska dowódcy II baonu na stanowisko kwatermistrza pułku.
W styczniu 1925 roku przeniesiony został do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 3 maja 1926 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 77. lokatą w korpusie oficerów piechoty.
5 maja 1927 roku otrzymał przeniesienie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 20 batalionu granicznego w Nowych Święcianach. 24 grudnia 1929 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1931 roku wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy 78 pułku piechoty w Baranowiczach.
14 listopada 1935 objął dowództwo 13 pułku piechoty w Pułtusku. Na pułkownika awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Od października 1938 roku do września 1939 roku był zastępcą szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP.
Po kampanii wrześniowej przez Rumunię przedostał się do Francji. Od lutego do czerwca 1940 dowodził 2 Półbrygadą Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Walczył w kampanii norweskiej pod Narwikiem i w kampanii francuskiej. Z tego okresu, w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, zachował się wniosek podpisany przez gen. bryg. Zygmunta Bohusza-Szyszkę o nadanie mu, po raz kolejny, Krzyża Walecznych z następującym uzasadnieniem: „W trudnych warunkach bojowych, będąc otoczony przez niemieckie oddziały pancerne zdołał wyprowadzić oddziały swoje z broną w ręku na pd. wybrzeża Bretanii (...) i przedarł się z nimi do pn. nieokupowanej części Francji”.
Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii przebywał w obozie Peebles, w Szkocji. W styczniu 1941 został zastępcą dowódcy 8 Brygady Kadrowej Strzelców. W lipcu tego roku przeniesiony został do 3 Brygady Kadrowej Strzelców, w której objął dowództwo Oddziału Wydzielonego „Arbroath”, a 20 października wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy brygady. Po rozformowaniu brygady został zastępcą dowódcy I Oficerskiego batalionu szkolnego. W styczniu 1942 powierzono mu pełnienie obowiązków komendanta Centrum Wyszkolenia Piechoty. W czerwcu 1944 został szefem Wydziału Personalnego Inspektoratu Zarządu Wojskowego, a w lutym 1946 szefem Wydziału Personalnego Inspektoratu do Spraw Cywilnych. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. Prezydent RP August Zaleski mianował go generałem brygady ze starszeństwem z dniem 11 listopada 1966 roku w korpusie generałów.
Zmarł 20 grudnia 1969 roku w Londynie. Jego prochy zostały złożone w rodzinnym grobie na Cmentarzu parafii św. Wacława Męczennika w Grabnie (sektor A-13-88).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 151 (17 maja 1921)
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie, w tym po raz pierwszy, w zamian za dyplom „za Waleczność” byłego Frontu Litewsko-Białoruskiego)
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)
- Medal Niepodległości (16 marca 1933)
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)
Przypisy
- ↑ W 1935 dokonano zmiany imienia z Józef na Józef Feliks. Stwierdzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 8, s. 56, 1 czerwca 1935.
- ↑ a b Kolekcja GiO ↓, s. 36.
- ↑ a b c d e f Kolekcja GiO ↓, s. 39.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 50.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 129 z 11 grudnia 1924 roku, s. 724.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 126.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 24 grudnia 1929 roku, s. 439.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 465.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 122.
- ↑ a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 112.
- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 1.
- ↑ Józef Kobyłecki - Cmentarz parafii św. Wacława Męczennika w Grabnie , InnyWymiarStron (pol.).
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 990.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 10 czerwca 1922 roku, s. 413.
- ↑ Kolekcja GiO ↓, s. 38.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 239.
Bibliografia
- Kobyłecki Józef. Kolekcja Generałów i Osobistości sygn. I.480.297 . Wojskowe Biuro Historyczne. .
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. .
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie . 1969-06-30. .
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.