Izydor (metropolita nowogrodzki)

W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Izydor (metropolita nowogrodzki), tematem, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w branży zawodowej, Izydor (metropolita nowogrodzki) okazał się przedmiotem zainteresowania różnych studiów i badań. W trakcie tej lektury będziemy analizować jego ewolucję w czasie, a także jego wpływ na różne obszary codziennego życia. Dodatkowo zbadamy możliwe przyszłe implikacje, jakie Izydor (metropolita nowogrodzki) może mieć w naszym ciągle zmieniającym się świecie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na ten fascynujący temat!

Izydor
Metropolita nowogrodzki
Kraj działania

Carstwo Rosyjskie

Data śmierci

10 kwietnia 1619

Miejsce pochówku

Sobór św. Sofii w Nowogrodzie Wielkim

Metropolita nowogrodzki
Okres sprawowania

1603/1604–1619

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

przed 1597

Chirotonia biskupia

1603/1604

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1603/1604

Konsekrator

Hiob

Izydor (zm. 31 marca?/10 kwietnia 1619) – rosyjski biskup prawosławny.

Wieczyste śluby mnisze złożył w Monasterze Sołowieckim. W 1597 został jego przełożonym z godnością ihumena. Jego chirotonia biskupia, po której otrzymał natychmiast godność metropolity nowogrodzkiego, miała miejsce w 1603 lub 1604. 1 czerwca 1606, jako najstarszy godnością hierarcha rosyjski (po usunięciu z urzędu patriarchy Ignacego, a jeszcze przed wyborem jego następcy Hermogena) koronował na cara Wasyla Szujskiego.

W 1611 wziął udział w obronie Nowogrodu przez Szwedami. W czasie walk pozostawał razem z obrońcami na murach miasta, błogosławiąc ich i śpiewając psalmy. Po upadku miasta razem z wojewodą Iwanem Odojewskim negocjował ze szwedzkim generałem de la Gardie warunki porozumienia. Zawarty wówczas układ odłączał Nowogród od Rosji i przyznawał królowi szwedzkiemu prawo osadzenia na tronie "państwa nowogrodzkiego" jednego ze swoich synów. Po zakończeniu wielkiej smuty i objęciu tronu rosyjskiego przez Michała Romanowa nowy car wybaczył metropolicie nowogrodzkiemu udział w opracowaniu i podpisaniu tegoż traktatu.

Izydor sprawował urząd metropolity do śmierci w 1619. Został pochowany w soborze Mądrości Bożej w Nowogrodzie.

Przypisy

  1. a b c d Исидор. . .
  2. a b Andrusiewicz A.: Dzieje wielkiej smuty. Katowice: Śląsk, 1999, s. 353-355. ISBN 83-7164-070-6.