W dzisiejszym świecie Gyula Lóránt staje się coraz ważniejszy w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o technologię, politykę, kulturę czy jakikolwiek inny aspekt życia codziennego, Gyula Lóránt stał się istotnym tematem, który przyciąga uwagę i zainteresowanie dużej liczby ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po konsekwencje dla przyszłości, Gyula Lóránt stał się źródłem debaty i refleksji, generując niekończące się opinie i perspektywy. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy znaczenie Gyula Lóránt i jego wpływ na naszą obecną rzeczywistość.
Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1923 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
31 maja 1981 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Gyula Lóránt (ur. 6 lutego 1923 w Kőszeg, zm. 31 maja 1981 w Salonikach) – węgierski piłkarz, pomocnik, obrońca i trener piłkarski. Srebrny medalista MŚ 54. Członek Złotej jedenastki.
Najlepszy okres kariery spędził w Vasasie Budapeszt (1947-1950) i Honvédzie (1951-1956). Z Honvédem trzykrotnie był mistrzem Węgier. W reprezentacji Węgier zagrał 37 razy. Debiutował w 1949, ostatni raz zagrał w 1955. Podczas MŚ 54 wystąpił w pięciu spotkaniach Węgrów. Wcześniej, w 1952 wraz z kolegami został złotym medalistą igrzysk w Helsinkach.
Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. Prowadził szereg klubów w Bundeslidze – 1. FC Kaiserslautern, 1. FC Köln, Eintracht Frankfurt czy Bayern Monachium. Zmarł w Grecji, podczas meczu PAOK FC, którego był trenerem, a w 1976 poprowadził do tytułu mistrza kraju.