Ewan McGregor

W dzisiejszym świecie Ewan McGregor nabrał niezaprzeczalnego znaczenia. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w środowisku akademickim, Ewan McGregor stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji, Ewan McGregor odcisnął swoje piętno na różnych obszarach ludzkiej wiedzy. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Ewan McGregor, analizując jego znaczenie i implikacje dla współczesnego społeczeństwa. Stosując podejście multidyscyplinarne, zbadamy, jak Ewan McGregor ukształtował i nadal kształtuje świat, w którym żyjemy.
Ewan McGregor
Ilustracja
Ewan McGregor (2012)
Imię i nazwisko

Ewan Gordon McGregor

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1971
Perth, Szkocja

Zawód

aktor

Współmałżonek

Eve Mavrakis (1995–2020; rozwód)
Mary Elizabeth Winstead (od 2022)

Lata aktywności

od 1993

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Ewan Gordon McGregor (ur. 31 marca 1971 w Perth) – brytyjski aktor urodzony w Szkocji (członek klanu McGregor).

Wcielił się w postać uzależnionego od heroiny Marka Rentona w dramacie Trainspotting (1996), Obi-Wana Kenobiego w trylogii prequeli serii Gwiezdne wojny (1999–2005), poetę Christiana w filmie muzycznym Moulin Rouge! (2001), młodego Edwarda Blooma w przygodowym komediodramacie fantasy Duża ryba (2003), Radka Dekla w familijnej komedii animowanej Roboty (2005), kamerlinga Patricka McKennę w dreszczowcu Anioły i Demony (2009), pisarza-widmo w dreszczowcu politycznym Romana Polańskiego Autor widmo (2010), doktora Alfreda Jonesa w komediodramacie romantycznym Połów szczęścia w Jemenie (2011), Lumière w adaptacji musicalu Piękna i Bestia (2017), Krzysztofa Robina w komediodramacie fantasy Krzysiu, gdzie jesteś? (2018) oraz superzłoczyńcę Czarną Maskę w fantastycznonaukowym filmie akcji Ptaki Nocy (i fantastyczna emancypacja pewnej Harley Quinn) (2020).

W 1997 według magazynu „Empire” znalazł się na 36 miejscu listy „100 najlepszych gwiazd filmowych wszech czasów”. W 2018 zdobył Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym za podwójną rolę Emmita Stussy „Króla parkingów Minnesoty” i jego młodszego brata Raya w Fargo. Był też nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu za występ w Moulin Rouge! (2001) i Połowie szczęścia w Jemenie (2011).

McGregor był zaangażowany w działalność charytatywną i od 2004 był ambasadorem UNICEF. W 2013 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego w randze Oficera (OBE) za zasługi dla teatru i dobroczynności. W 2016 otrzymał nagrodę humanitarną BAFTA.

Życiorys

Rodzina i edukacja

Urodził się w Perth w Szkocji jako syn Carol Diane McGregor (z domu Lawson) i Jamesa Charlesa Stewarta „Jima” McGregora. Jego matka była nauczycielką w Crieff High School i Kingspark School w Dundee, a ojciec przez wiele lat był nauczycielem fizyki pracującym w prywatnej szkole Morrison’s Academy, gdzie Ewan uczył się od dzieciństwa, podobnie jak jego starszy brat Colin (ur. 1969), który został pilotem Panavia Tornado i Royal Air Force.

Po ukończeniu szkoły Morrison’s Academy w wieku 16 lat pracował jako asystent w Perth Theatre i uczył się na wydziale dramatu w Fife College w Kirkcaldy. Mając 18 lat przeniósł się do Londynu, aby studiować aktorstwo Guildhall School of Music and Drama, gdzie spotkał się z Jude’em Law i Naveenem Andrewsem.

Początki kariery

Pół roku przed ukończeniem szkoły otrzymał główną rolę szeregowego Micka Hoppera, który kończy służbę krajową jako tłumacz rosyjskich dokumentów, w sześcioczęściowym miniserialu muzycznym Dennisa Pottera przygotowanym dla Channel 4 Szminka na twoim kołnierzyku (Lipstick on Your Collar, 1993). Niedługo potem zagrał Juliana Sorela, młodego chłopaka o niezwykłej wrażliwości i doskonałej pamięci, w telewizyjnej adaptacji powieści Stendhala Czerwone i czarne – BBC Szkarłatne i czarne (Scarlet and Black, 1993) z Rachel Weisz. Jego prawdziwy debiut filmowy to rola Alvareza w komediodramacie Billa Forsytha Być człowiekiem (Being Human, 1993) u boku Robina Williamsa. Rola Alexa Law, bezczelnego i próżnego, samozwańczego dziennikarza „hakera” w czarnej komedii Danny’ego Boyle’a Płytki grób (Shallow Grave, 1994) przyniosła mu nagrodę magazynu „Empire”. W brytyjskim dramacie Lazurowy dynamit (Blue Juice, 1995) z Seanem Pertwee i Catherine Zeta-Jones został obsadzony w roli wypalonego handlarza narkotyków i dziennikarza Deana Raymonda.

Rozwój kariery

Zagrał biseksualnego młodego angielskiego tłumacza Jeromego, którego uwodzi młoda Japonka, w dramacie erotycznym Petera Greenawaya Pillow Book (1996). W komedii muzycznej Emma (1996) na podstawie powieści Jane Austen Emma z Gwyneth Paltrow wystąpił jako Frank Churchill, syn pana Westona (James Cosmo) z pierwszego małżeństwa. Za kreację antybohatera narkomana Marka „Renta Boya” Rentona w ekranizacji książki Irvine Welsha Trainspotting (1996) w reżyserii Danny’ego Boyle’a został uhonorowany szkocką nagrodą Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej w Glasgow i nagrodą magazynu „Empire”, a także był nominowany do MTV Movie Awards 1997 w kategorii najlepsza rola przełomowa. Wkrótce pojawił się w popularnych hollywoodzkich serialach telewizyjnych: HBO Opowieści z krypty (1996) i NBC Ostry dyżur (1997). W komediodramacie Pocałunek węża (The Serpent’s Kiss) był młodym holenderskim architektem krajobrazu Meneerem Chrome. W dreszczowcu Nocna zmiana (Nightwatch, 1997) z Nickiem Nolte jako student prawa Martin Bells podejmuje pracę jako nocny stróż w kostnicy, gdzie zaczynają być popełniane zbrodnie. Za występ jako fatalny kochanek z klasy robotniczej Robert Lewis w komedii kryminalnej fantasy Życie mniej zwyczajne (A Life Less Ordinary, 1997) otrzymał kolejną nagrodę magazynu „Empire” i nominację do MTV Movie Awards 1998 w kategorii najlepsza scena taneczna (z Cameron Diaz). W dramacie muzycznym Todda Haynesa Idolu (1998) z Christianem Bale zagrał rolę gwiazdy rocka, Curta Wilda, postać wzorowaną na Iggy Popie, muzy i potencjalnego kochanka gwiazdora glam rocka Briana Slade’a (Jonathan Rhys Meyers).

Od listopada 1998 do marca 1999 grał Malcolma Scrawdyke w spektaklu Little Malcolm and His Struggles Against the Eunuchs w Hampstead Theatre w London Borough of Camden i Harold Pinter Theatre na West End. Po występie jako Billy w komediodramacie muzycznym Marka Hermana O mały głos (1998) u boku Michaela Caine’a, przyjął rolę młodego Obi-Wana Kenobiego w pierwszej trylogii Gwiezdnych wojen – Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo (1999), w oryginalnej trylogii portretowanego przez sir Aleca Guinnessa. Podczas kręcenia filmu wydawał dźwięki miecza świetlnego podczas pojedynków. Za rolę Obi-Wana Kenobiego był nominowany do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy drugoplanowy aktor telewizyjny.

W listopadzie 2001 pojawił w epizodycznej roli w The Play What I Wrote. Za kreację cierpiącego na depresję pisarza Christiana w dramacie muzycznym Moulin Rouge! (2001) z Nicole Kidman zdobył nagrodę Europejską Nagrodę Filmową i Nagrody Satelity dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym oraz nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu. Dzięki roli aroganckiego dziennikarza Catchera Blocka w komedii romantycznej Do diabła z miłością (2003) z Renée Zellweger zyskał w Hollywood opinie aktora romantycznego w stylu Sinatry. Otrzymał także doskonałe recenzje za rolę włóczęgi Joe Taylora (uhonorowanej szkocką nagrodą BAFTA) w brytyjsko-francuskim erotycznym dramacie kryminalnym Młody Adam (2003), w którym partnerował uznanej brytyjskiej aktorce, Tildzie Swinton.

Użyczył głosu w dwóch filmach animowanych: Roboty (2005) Chrisa Wedge’a i Carlosa Saldanhy jako Radek Dekiel – robot obdarzony talentem tworzenia wynalazków i Szeregowiec Dolot (2005) jako szeregowiec Franek Dolot. Odrzucił propozycję zagrania Bonda w Casino Royale. Kolejne filmy, w których przyjął główną rolę, tj. sensacyjny dreszczowiec fantastycznonaukowy Michaela Baya Wyspie (2005) w podwójnej roli jako Tom Lincoln i Lincoln Six-Echo z Scarlett Johansson oraz dreszczowiec psychologiczny Marca Forstera Zostań (Stay, 2005) jako psychiatra Sam Foster z Naomi Watts, zebrały mieszane recenzje od krytyków i w Ameryce nie odniosły sukcesu. W komediodramacie Burza hormonów (Scenes of a Sexual Nature, 2006) zagrał homoseksualnego Bylly’ego.

Od czerwca 2005 do kwietnia 2007 w Piccadilly Theatre w Londynie występował w roli Sky’a Mastersona w musicalu Faceci i laleczki (Guys and Dolls) z Jane Krakowski, za którą otrzymał nagrodę LastMinute.com dla najlepszego aktora za rolę w 2005. W 2006 był nominowany do Laurence Olivier Award jako najlepszy aktor musicalowy. Od grudnia 2007 do lutego 2008 występował jako Iago w Otellu w Donmar Warehouse obok Chiwetela Ejiofora w roli tytułowej i Kelly Reilly jako Desdemony. W maju 2008 zagrał tę rolę w BBC Radio 3.

Za rolę doktora Alfreda „Freda” Jonesa, eksperta do spraw rybołówstwa w komediodramacie Lasse Hallströma Połów szczęścia w Jemenie (2011) został nominowany do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu. Zasiadał w jury konkursu głównego na 65. MFF w Cannes (2012). Od 30 października 2014 do 4 stycznia 2015 grał postać Henry’ego w sztuce Toma Stopparda Prawdziwa rzecz (The Real Thing) z Maggie Gyllenhaal i Joshem Hamiltonem.

McGregor podczas premiery filmu Do diabła z miłością (2003)

Powrócił do roli Obi-Wana Kenobiego w serialu Disneya osadzonym w świecie Gwiezdnych wojen. W miniserialu Netflix Halston (2021) wcielił się w legendarnego projektanta mody Roya Halstona Frowicka.

Był na okładkach magazynów: „Elle”, „GQ”, „TV Guide”, „Entertainment Weekly”, „Vanity Fair”, „Time”, „Esquire”, „Men’s Health”, „Safari”, „Details”, „Out”, „Film” i „Variety”.

Long Way Round, Down, Up

Jako zapalony motocyklista wziął udział w kilku wyprawach motocyklowych razem ze swoim przyjacielem Charleyem Boormanem i ich kamerzystą Claudiem Von Planta. Pierwsza z nich miała miejsce w 2004 roku. Od połowy kwietnia do końca lipca McGregor i Boorman podróżowali z Londynu do Nowego Jorku poprzez Unię Europejską, Ukrainę, Rosję, Kazachstan, Mongolię, Syberię i Kanadę na motocyklach BMW R1150GS Adventure, pokonując dystans 30 395 km. Wyprawa ta była bazą dla serialu telewizyjnego i książki pod wspólnym tytułem Long Way Round. Podczas podróży McGregor i jego współtowarzysze odwiedzili trzy ośrodki UNICEF-u na Ukrainie, w Kazachstanie i Mongolii. Podobny charakter miały dwie kolejne wyprawy: Long Way Down (2007) oraz Long Way Up (2020).

W 2007 razem z Boormanem udał się w następną daleką motocyklową wyprawę – z miejscowości John o’ Groats w północnej Szkocji do Kapsztadu w Republice Południowej Afryki i przy okazji odwiedził ośrodki UNICEF-u. W 2004 został Ambasadorem ONZ i odwiedził różne ośrodki UNICEF-u, m.in. te, które pomagają dzieciom chorującym na AIDS w Afryce.

Życie prywatne

Podczas pracy przy brytyjskim serialu Kavanagh QC poznał Eve Mavrakis, francuską producentkę filmową greckiego pochodzenia, którą poślubił 22 lipca 1995 we Francji. Mają cztery córki: Clarę Mathilde (ur. 1996), Esther Rose (ur. 2001), Anouk (ur. 2011) oraz Jamiyan (ur. 2001 w Mongolii), adoptowaną w kwietniu 2006. 28 maja 2017 rozstał się z żoną i związał się z młodszą o 14 lat aktorką Mary Elizabeth Winstead, którą poznał na planie trzeciego sezonu serialu Fargo. 19 stycznia 2018 złożył wniosek o rozwód z Mavrakis, powołując się na różnice charakteru.

Jako fan talentu Daniela Day-Lewisa rozważał zakończenie kariery, ponieważ uświadomił sobie, że nigdy nie będzie tak dobry, jak swój idol.

Filmografia

Aktor

Reżyser

Producent

Nagrody

Rok Nagroda Kategoria Tytuł
2001 Europejska Akademia Filmowa Nagroda za europejski wkład w światowe kino – Prix Screen International Moulin Rouge!
2002 Złoty Popcorn Najlepszy moment muzyczny
Złota Satelita Najlepszy aktor w komedii lub musicalu
2018 Złoty Glob Najlepszy aktor w serialu limitowanym lub filmie telewizyjnym Fargo

Przypisy

  1. ↑ a b Ewan McGregor (31 de Março de 1971). Filmow. . (port.).
  2. ↑ Ewan McGregor Awards. AllMovie. . (ang.).
  3. ↑ Ewan McGregor Awards. FamousFix. . (ang.).
  4. ↑ ‘Aren’t you sick of winning medals yet?' Prince Charles cracks joke with Mo Farah as he presents CBE at Buckingham Palace. „Daily Mail”, 2013-06-28. . (ang.).
  5. ↑ Ewan McGregor To Be Honoured at the 2016 British Academy Britannia Awards. BAFTA, 2016-09-13. . (ang.).
  6. ↑ Ewan McGregor – Actors and Actresses. Film Reference. . (ang.).
  7. ↑ Ewan McGregor Biography (1971-). Film Reference. . (ang.).
  8. ↑ Ewan McGregor What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. . (ang.).
  9. ↑ Ewan McGregor Pictures. FanPix.Net. . (ang.).
  10. ↑ a b c Ewan McGregor. MYmovies.it. . (wł.).
  11. ↑ Blue Juice (1995). Rotten Tomatoes. . . (ang.).
  12. ↑ The Pillow Book (1997). Rotten Tomatoes. . . (ang.).
  13. ↑ On how The Pillow Book landed me a tattoo. Existentialism. . . (ang.).
  14. ↑ Steven E. McDonald: Ewan McGregor Biography. AllMovie. . (ang.).
  15. ↑ Meghan O’Keefe: A Guide To Guilt-Free Full Frontal Male Nudity On Streaming. Decider. . (ang.).
  16. ↑ Cammila: All the Young Dudes: The Who’s Who of Velvet Goldmine. Medium.com. . (ang.).
  17. ↑ Robert Berg: Homo Superior: “Velvet Goldmine” (1998). DreamPunk. . (ang.).
  18. ↑ Wolf Matt: V Legit Reviews: The Play What I Wrote. „Variety”, 2001-11-25. . (ang.).
  19. ↑ A. O. Scott: Film Review; Trading Barbs, Like Doris And Rock. „The New York Times”. . (ang.).
  20. ↑ Adam Dawtrey: Thomas’ distrib misstep. „Variety”, 2008-07-09. . (ang.).
  21. ↑ Jess Denham: Who will play the next James Bond? Ewan McGregor says role would be ‘cool’ despite previously turning it down. „The Independent”, 2015-11-17. . (ang.).
  22. ↑ This ‘Island’ is no paradise. RogerEbert.com. . . (ang.).
  23. ↑ Stay (2005). Rotten Tomatoes. . . (ang.).
  24. ↑ Mark Deming: Scenes of a Sexual Nature (2006). AllMovie. . (ang.).
  25. ↑ ‘Guys and Dolls’ musical. Guys and Dolls the Musical, 2008-07-09. . . (ang.).
  26. ↑ Anita Singh: McGregor wins theatre award. Scotsman.com, 2005-10-25. . . (ang.).
  27. ↑ Nominations for the 2006 Laurence Olivier Awards. London Theatre, 2006-01-18. . (ang.).
  28. ↑ a b Ewan McGregor to Play Iago in Othello at London’s Donmar. Broadway.com. . (ang.).
  29. ↑ Ewan McGregor. Internet Broadway Database. . (ang.).
  30. ↑ Disney+ confirms its Obi-Wan Kenobi series will begin shooting in 2020 , theverge.com (ang.).
  31. ↑ D23: Obi-Wan Series With Ewan McGregor Confirmed! , comingsoon.net (ang.).
  32. ↑ Seth Abramovitch: “I Have the Career I Started Out Wanting”: Ewan McGregor on Reviving Obi-Wan and “Going to the Extremes” to Play Halston. „The Hollywood Reporter”, 28 kwietnia 2021. . (ang.).
  33. ↑ Michał Jarecki: Seks, narkotyki i Ewan McGregor. Jak wypadł netfliksowy „Halston” od Ryana Murphy’ego?. Spider’s Web, 14 maja 2021. . (pol.).
  34. ↑ Ewan McGregor Magazines. FamousFix. . (ang.).
  35. ↑ Ewan McGregor Dating. FamousFix. . (ang.).
  36. ↑ AM (2018-01-21): ‘Those pictures, they’re making me cry’ – Ewan McGregor’s daughter shares emotional self-penned song. „Irish Independent”. . . (ang.).
  37. ↑ Ewan McGregor reportedly files for divorce. RTÉ.ie. . . (ang.).
  38. ↑ Tereska Wenn (2008-04-07): Ewan McGregor zachwycony Danielem Day-Lewisem. Onet.pl. . . (pol.).
  39. ↑ WENN, ESz (2009-10-29): Ewan Mcgregor: miałem wrażenie, że nie jestem już aktorem. Onet.pl. . . (pol.).

Linki zewnętrzne

Nagroda Donostia
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Europejska Nagroda Filmowa dla najlepszego aktora
1988-1999
2000-2019
2020-
Złoty Glob dla najlepszego aktora w miniserialu lub filmie telewizyjnym
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Laureaci MTV Movie Awards w kategorii najlepsza piosenka filmowa
Najlepsza piosenka z filmu
(1992–1999, 2009, 2012)
Najlepsza sekwencja muzyczna
(2000–2002, 2005, 2014)
Najlepszy moment muzyczny
(2013, od 2017)
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot