W poniższym artykule Euroazjatycka Unia Celna omówimy szeroki zakres tematów i perspektyw związanych z tym elementem. Od jego wpływu na społeczeństwo, przez jego historyczne korzenie, poprzez obecne i przyszłe implikacje, kompleksowo zajmiemy się wszystkimi istotnymi aspektami związanymi z Euroazjatycka Unia Celna. Poprzez głęboką i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić czytelnikowi pełną i zróżnicowaną wizję, która pozwoli mu zrozumieć jego złożoność i znaczenie w bieżącym kontekście. Bez względu na Twoje zainteresowanie Euroazjatycka Unia Celna, jesteśmy pewni, że w tym artykule znajdziesz cenne informacje i wgląd w swoje zrozumienie tematu.
Język roboczy | |
---|---|
Członkowie | |
Sekretarz | |
Utworzenie | |
Strona internetowa |
Euroazjatycka Unia Celna (ros.: Таможенный союз ЕАЭС, do 1 stycznia 2015 r. Unia Celna Republiki Białorusi, Republiki Kazachstanu i Federacji Rosyjskiej, ros.: Таможенный союз Беларуси, Казахстана и России) – międzynarodowa umowa o powstaniu jednej przestrzeni celnej podpisany przez Rosję, Białoruś i Kazachstan. Kodeks celny pomiędzy państwami sygnatariuszami został podpisany 27 listopada 2009 roku Unia formalnie istnieje od 1 stycznia 2010 r., zaś od 1 lipca 2010 kodeks celny jest stosowany w relacjach handlowych pomiędzy Rosją i Kazachstanem a od 6 lipca także z Białorusią.
W lutym 2012 r. wniosek o przystąpienie do Unii złożyli Kirgistan i Armenia. Po ewentualnym przystąpieniu Kirigstanu, wniosek o przystąpienie ma złożyć Tadżykistan, bowiem jednym z warunków członkostwa w Unii jest posiadanie granicy z co najmniej jednym z państw członkowskich. Syria, Abchazja, Osetia Południowa również planują dołączyć się do Unii.
Z dniem 1 stycznia 2015 roku do sojuszu przystąpiły Armenia oraz Kirgistan, co spowodowało zmianę jego nazwy na Euroazjatycka Unia Celna.