Eupsittula

Dziś Eupsittula jest tematem, który jest na ustach wszystkich, czy to ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, jego znaczenie historyczne czy wpływ na codzienne życie ludzi. Od dawna Eupsittula jest przedmiotem badań, debat i zainteresowań, a jego wpływ można dostrzec w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Eupsittula, analizując jego implikacje w różnych kontekstach i jego rolę we współczesnym społeczeństwie. Ponadto zagłębimy się w jego historię, ewolucję w czasie i dzisiejsze znaczenie, aby przedstawić pełną i szczegółową wizję tego szerokiego i różnorodnego tematu.

Eupsittula
Bonaparte, 1853
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – konura brązowogardła (E. pertinax)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Eupsittula

Typ nomenklatoryczny

Psittacus petzii Leiblein, 1832 (= Psittacus canicularis Linnaeus, 1758)

Synonimy
  • Petacula S.D.W., 1836
  • Eupsittaca Cabanis, 1862
Gatunki

zobacz opis w tekście

Eupsittularodzaj ptaków z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce.

Morfologia

Długość ciała 21,5–28 cm; masa ciała 68–102 g.

Systematyka

Etymologia

  • Petacula: prawdopodobnie przejęzyczenie nazwy Psittacula (por. łac. petax, petacis „chciwy”, od petere „dążyć do”; przyrostek zdrabniający -ula). Gatunek typowy: Psittacus canicularis Linnaeus, 1758; nomen nudum.
  • Eupsittula: gr. ευ eu „dobry”; nowołac. psittula „papużka”, od zdrobnienia gr. ψιττακη psittakē „papuga”.
  • Eupsittaca: gr. eu „dobry, piękny”; ψιττακη psittakē lub ψιττακος psittakos „papuga”. Nowa nazwa dla Eupsittula Bonaparte, 1853.

Podział systematyczny

Takson wyodrębniony na podstawie danych sekwencji DNA z Aratinga. Do rodzaju należą następujące gatunki:

Przypisy

  1. Ch.L. Bonaparte. Notes sur les collections rapportées en 1853, par M. A. Delattre, de son voyage en Californie et dans le Nicaragua. „Comptes Rendus hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. 37, s. 807, 1853. (fr.). 
  2. S.D.W.. The birds of Britain, systematically arranged. „The Analyst”. 3 (14), s. 213, 1836. (ang.). 
  3. J. Cabanis. Uebersicht der im Berliner Museum befindlichen Vögel von Costa Rica. „Journal für Ornithologie”. 10 (59), s. 335, 1862. (niem.). 
  4. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: New World and African Parrots (Psittacidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta3.01. . (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  5. Petacula, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  6. Eupsittula, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  7. Eupsittaca, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  8. J.V. Remsen, Jr., E.E. Schirtzinger, A. Ferraroni, L.F. Silveira, T.F. Wright. DNA-sequence data require revision of the parrot genus Aratinga (Aves: Psittacidae). „Zootaxa”. 3641 (3), s. 296–300, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3641.3.9. (ang.). 
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (Wersja: 2022-09-14). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .