W dzisiejszym świecie
Endogeniczne racjonowanie kredytu stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu sektorów. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy czy akademicki,
Endogeniczne racjonowanie kredytu przykuł uwagę i wywołał debatę w wielu sferach. Z biegiem czasu
Endogeniczne racjonowanie kredytu ewoluował i dostosował się do zmieniających się potrzeb społeczeństwa, demonstrując swoje znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i wpływ
Endogeniczne racjonowanie kredytu, analizując jego różne aspekty i oferując kompleksowe spojrzenie na ten szeroko dyskutowany temat.
Endogeniczne racjonowanie kredytu – działanie podejmowane przez banki w obliczu ryzyka niewypłacalności kredytobiorcy oraz asymetrii informacji, niezależne od czynników zewnętrznych, takich jak restrykcyjna polityka pieniężna. Kiedy bank stanie wobec nadmiernego popytu na kredyt, zareaguje nie podniesieniem stóp procentowych, lecz udzielaniem kredytu tylko niektórym klientom. Podniesienie stóp mogłoby mieć niekorzystny wpływ na rentowność banku, ponieważ:
- prowadzi ono do negatywnej selekcji klientów o wyższym poziomie ryzyka,
- zachęca niektórych klientów do podejmowania bardziej ryzykownych projektów („pokusa nadużycia”).
Bibliografia
- N. Acocella, Zasady polityki gospodarczej, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2002