Centre Georges Pompidou
.jpg) Gmach główny Centrum Pompidou | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
45,5 m |
| Wysokość do dachu |
42 m |
| Kondygnacje |
7 pięter |
| Powierzchnia użytkowa |
103,305 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
1972 |
| Ukończenie budowy |
1977 |
| Ważniejsze przebudowy |
od października 1996 do stycznia 2000 |
Położenie na mapie Paryża  | |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie Île-de-France  | |
 48°51′38″N 2°21′08″E/48,860556 2,352222
| |
| Strona internetowa | |
Centre Georges Pompidou zwany także Beaubourg, Rafineria) – budynek położony w paryskiej dzielnicy Beaubourg, w którym mieści się muzeum sztuki współczesnej (Musée National d’Art Moderne) oraz główna biblioteka publiczna stolicy Francji (Bibliothèque publique d’information).
Historia
W 1969 nowo wybrany prezydent Francji, Georges Pompidou, podjął decyzję utworzenia centrum kulturalnego na miejscu zwanym Plateau Beaubourg. Ogłoszono międzynarodowy konkurs architektoniczny, w którym zwyciężył postmodernistyczny projekt Renzo Piano i Richarda Rogersa. Budowę rozpoczęto w 1972, a w 1977 otwarcia Centrum dokonał Valéry Giscard d’Estaing.
W muzeum odbywają się cyklicznie wystawy rangi światowej. W 1983 muzeum zaprezentowało wystawę „Presences Polonaises” na temat historii awangardowej sztuki polskiej. Pokazano dzieła Andrzeja Wajdy, Witkacego a także unikaty takie jak film Calling Mr. Smith (1943) autorstwa Stefana Themersona, będący jednym z pierwszych na świecie antynazistowskich i antywojennych filmów przedstawiających kłamstwa i zbrodnie nazistowskich Niemiec i dokumentujący ich ofiary. Prezentacja filmu brytyjskiej i światowej opinii publicznej w czasie II wojny światowej zbiegła się w czasie z dramatyczną misją polskiego dyplomaty Jana Karskiego.
Od 2012 do 2017 przed budynkiem była prezentowana rzeźba Horizontal autorstwa Alexandra Caldera. Rzeźba miała ponad 7,6 metra wysokości i przedstawiała figury geometryczne.
Konstrukcja
Centrum zostało zbudowane przez firmę Vinci w latach 1972-1977. Konstrukcja budynku kosztowała 993 miliony nowych franków. Przebudowa budynku odbywała się od października 1996 do stycznia 2000 i kosztowała 576 milionów franków. Za oba projekty odpowiedzialny był inżynier Peter Rice, znany z konstrukcji dźwigarów staliwnych Gerberette.
Forma budynku
Ogólna struktura budynku jest oryginalnym pomysłem Piano i Rogersa, lecz silnie inspirowanym przez teoretyczny projekt Fun palace – idealnej przestrzeni widowiskowo-wystawienniczej, stworzony przez Cedrika Price’a. W 1973 Piano i Rogers zbudowali futurystyczny biurowiec włoskiej firmy meblowej B&B w Novedrate, który stał się prototypem Centrum Pompidou. Budynek zajmuje powierzchnię placu. Wszystkie instalacje zostały wyprowadzone na zewnątrz i pomalowane na różne kolory, z których każdy odpowiada innej funkcji. Niebieski to układ klimatyzacyjny, żółty – instalacje elektryczne, czerwony – urządzenia odpowiedzialne za bezpieczeństwo, a zielony to wodociągi. Daje to wiele możliwości aranżacji i podziału przestrzeni wewnątrz budynku. Trzy najwyższe piętra budowli zajmuje Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Budynek jest wyposażony w ogólnodostępny taras widokowy z kawiarnią na płaskim dachu umożliwiającym podziwianie panoramy Paryża.
W pobliżu znajduje się kolorowa Fontanna Strawińskiego zaprojektowana przez Niki de Saint Phalle i Jeana Tinguely z grupy Nouveau Réalisme utworzonej w Paryżu w 1960.
Filie
Filie muzeum znajdują się w Metzu (Francja), w Maladze (Hiszpania), w Brukseli (Belgia) oraz w Szanghaju (Chińska Republika Ludowa). W przyszłości muzeum planuje również ekspansję do Meksyku i Brazylii.
Przypisy
- ↑ https://www.centrepompidou.fr/media/document/b2/a7/b2a70a3c55cf499bcfc64124053da36b/normal.pdf
- ↑ L'œuvre Calling Mr Smith - Centre Pompidou , www.centrepompidou.fr (fr.).
- ↑ Calder Horizontal , archive.wikiwix.com .
- ↑ a b History of the VINCI Group: Centre Beaubourg à Paris , web.archive.org, 7 lutego 2012 .
- ↑ Centre Pompidou - Architecture of the building- Art culture musée expositions cinémas conférences débats spectacles concerts , web.archive.org, 4 grudnia 2008 .
- ↑ Centre Pompidou https://www.collinenotredameduhaut.com/de/decouvrir-la-colline/die-architekten/renzo-piano/
- ↑ 40 years of Piano's' building | B&B Italia , www.bebitalia.com (fr.).
- ↑ Patrick Sisson, Paris’s iconic Centre Pompidou: 8 things you didn’t know , Curbed, 23 stycznia 2017 (ang.).
- ↑ Le Georges | Toi Toi Mon Toit , toitoimontoit.fr (fr.).
- ↑ Les arts plastiques à l'école maternelle, 2004, DOI: 10.14375/np.9782725622989, ISBN 978-2-7256-2298-9 .
- ↑ Inauguration du Centre Pompidou de Metz - Présidence de la République , web.archive.org, 20 maja 2012 .
- ↑ Málaga’s mayor says the Pompidou is coming - The Art Newspaper , web.archive.org, 2014 .
- ↑ Málaga’s mayor wins race to open Russian museum and pop-up Pompidou - The Art Newspaper , web.archive.org, 30 marca 2015 .
- ↑ Centre Pompidou's Brussels satellite takes shape with announcement of winning architects , www.theartnewspaper.com .
- ↑ Centre Pompidou’s satellite space in Shanghai to open early November , www.theartnewspaper.com .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. . .
- ↑ a b Pompidou plans to go global: focus is Brazil, India, China - The Art Newspaper , web.archive.org, 13 maja 2012 .
Linki zewnętrzne
- Centre Pompidou – oficjalna strona (fr. • ang. • hiszp.)
- ISNI: 0000000121947533, 000000012314980X
- VIAF: 159020814
- ULAN: 500271088
- LCCN: n80126139
- GND: 1038030-9
- NDL: 00927966
- LIBRIS: khwz2z630w54phr
- BnF: 11874536g
- SUDOC: 027229769
- NLA: 35026900
- NKC: ko2003204757, ko2003204758
- BNE: XX132041
- PLWABN: 9810585097505606
- NUKAT: n96101638
- J9U: 987007259523505171
- PTBNP: 90012
- CANTIC: a1006378x
- NSK: 000367500
- ΕΒΕ: 266264