Botrytis
 Tworzenie zarodników konidialnych na konidioforach Botrytis | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
gronowiec |
| Nazwa systematyczna | |
| Botrytis P. Micheli ex Pers. Neues Mag. Bot. 1: 120 (1794) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Botrytis cinereaPers. 1794 | |
Botrytis P. Micheli ex Pers. (gronowiec) – rodzaj grzybów z rodziny Sclerotiniaceae.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.
Synonimy: Botrytis P. Micheli, Botrytis Cephalocladium Rchb., Botrytis sect. Cristularia Sacc., Cephalocladium Rchb. ex Mussat, Coccotrichum Link, Cristularia (Sacc.) Costantin, Haplaria Link, Penicillium Fr., Phymatotrichum Bonord., Pleurobotrya Berk., Polyactis Link, Pterodinia Chevall.
Morfologia
Liczne gatunki znane tylko w postaci anamorfy. Teleomorfy, jeśli występują, należą do rodzaju Botryotinia.
Konidiofory proste, długie, brunatne, przeważnie podwójnie lub potrójnie rozgałęzione w górnej części. Na ich szczytach znajdują się komórki konidiotwórcze typu ampuła. Powstają w nich na krótkich i regularnie rozmieszczonych sterygmach jednokomórkowe, bezbarwne lub jasnoszarobrunatne, elipsoidalne konidia. Czasami tworzą czarne, płaskie i niewielkie sklerocja.
Na sztucznych pożywkach rozwijają się dobrze. Na pożywce PCA już po 3–4 dniach tworzą kolonię o średnicy 10 cm. Zarodnikują obficie.
Niektóre gatunki występujące w Polsce
- Botrytis aclada Fresen. 1850
- Botrytis allii Munn 1917
- Botrytis anthophila Bondartsev 1913
- Botrytis argillacea Cooke 1875
- Botrytis carnea Schumach. ex Sacc. 1881
- Botrytis cinerea Pers. 1794
- Botrytis elliptica (Berk.) Cooke 1901
- Botrytis fabae Sardiña 1929
- Botrytis isabellina Preuss 1852
- Botrytis mali Heald 1930
- Botrytis paeoniae Oudem. 1897
- Botrytis rubescens Mańka & Gierczak 1963
- Botrytis rudiculoides Krzemien. & Badura 1954
- Botrytis tulipae (Lib.) Lind 1913
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko taksony zweryfikowane. Wybór gatunków na podstawie opracowania Grzyby mikroskopijne Polski.
Znaczenie
Należące do rodzaju Botrytis gatunki to grzyby mikroskopijne będące pasożytami i saprotrofami roślin. Niektóre z nich wywołują grzybowe choroby roślin o dużym znaczeniu gospodarczym. Najbardziej pospolity gatunek – Botrytis cinerea jest polifagiem wywołującym na wielu gatunkach roślin chorobę zwaną szarą pleśnią. Liczne gatunki są monofagami. Wywołują m.in. takie choroby, jak: zgnilizna szyjki cebuli (Botrytis aclada, Botrytis alli), szara pleśń tulipana (Botrytis tulipae), czekoladowa plamistość bobiku i czekoladowa plamistość bobu(Botrytis fabae), szara pleśń peoni (Botrytis paeoniae).
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum (ang.).
- ↑ Species Fungorum (ang.).
- ↑ a b c d e Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012, s. 193,194. ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Marek Grabowski: Choroby drzew owocowych. Kraków: Wyd. Plantpress, 1999. ISBN 83-85982-28-0.
- ↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.