Antyferroelektryk

W tym artykule zagłębimy się w temat Antyferroelektryk, aspekt, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Antyferroelektryk był przedmiotem debat i badań w różnych dziedzinach, od psychologii po politykę, w tym socjologię i ekonomię. Jego wpływ na społeczeństwo i życie codzienne jest niezaprzeczalny, dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie jego implikacji i możliwych konsekwencji. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Antyferroelektryk, przeanalizujemy jego ewolucję w czasie i zastanowimy się nad rolą, jaką odgrywa dzisiaj. Bez wątpienia Antyferroelektryk to temat, który budzi zainteresowanie wielu osób i jesteśmy pewni, że ta lektura będzie bardzo przydatna dla tych, którzy chcą pogłębić swoje zrozumienie.
Podwójna pętla histerezy elektrycznej

Antyferroelektrykdielektryk niewykazujący spontanicznej polaryzacji przy braku zewnętrznego pola elektrycznego, ale posiadający wewnętrzne uporządkowanie elektrycznych momentów dipolowych: wypadkowe momenty sąsiednich komórek elementarnych są ułożone przeciwrównolegle.

Nie jest ferroelektrykiem, ale również wykazuje dużą skokową zmianę przenikalności elektrycznej przy przemianie fazowej, w charakterystycznych dla danego materiału temperaturze i natężeniu pola elektrycznego. Cechuje go nietypowa, podwójna pętla histerezy dielektrycznej.

Relacja pomiędzy ferroelektrycznością a antyferroelektrycznością jest analogiczna do relacji między ferromagnetyzmem a antyferromagnetyzmem. Kryształ antyferroelektryczny można uznać za złożony z dwóch podsieci spolaryzowanych przeciwrównolegle; wzajemne znoszenie się ich momentów dipolowych sprawia, że kryształ jako całość nie jest spolaryzowany w zerowym zewnętrznym polu elektrycznym.

Przykładami antyferroelektryków są: tlenek wolframu(VI), diwodorofosforan amonu, tytanian wapnia oraz niobian i tantalan sodu.

Antyferroelektryki znajdują zastosowanie w mikroukładach elektromechanicznych i optoelektronice.

Przypisy

  1. a b antyferroelektryczność, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. a b c Tablice fizyczno-astronomiczne. Wojciech Mizerski (red.). Wyd. IV. 2005, s. 159. ISBN 83-7350-065-0.
  3. Zespół redaktorów Działu Słownictwa Technicznego WNT: Leksykon naukowo–techniczny z suplementem. Wyd. 4. T. A–O. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1989. ISBN 83-204-0967-5. (pol.).