Agnes Zimmermann

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Agnes Zimmermann wywarł na współczesne społeczeństwo, analizując jego różne aspekty i konsekwencje. Od momentu powstania Agnes Zimmermann wywołał debatę na temat jego wpływu we współczesnym świecie, jego implikacji w różnych obszarach i jego ewolucji w czasie. Zagłębimy się w historię i kontekst otaczający Agnes Zimmermann, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego zjawiska. Dzięki tej wszechstronnej analizie będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką Agnes Zimmermann odgrywa dzisiaj i jej znaczenie w przyszłości.
Agnes Zimmermann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1847
Kolonia

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1925
Londyn

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka, kompozytorka

Agnes Marie Jacobina Zimmermann (ur. 5 lipca 1847 w Kolonii, zm. 14 listopada 1925 w Londynie) – angielska pianistka i kompozytor niemieckiego pochodzenia.

Życiorys

Urodziła się w Królestwie Prus, ale jej rodzina przeniosła się do Anglii, gdy była jeszcze dzieckiem. Uczyła się w Królewskiej Akademii Muzycznej w latach 1857–1864, przystępując do nauki fortepianu (pod opieką Ciprianiego Pottera oraz Ernsta Pauera) oraz kompozycji (u Charlesa Steggalla i George’a Macfarrena). Dwukrotnie (w 1860 i 1862) zdobyła królewskie stypendium artystyczne.

Zadebiutowała w 1863 przed publicznością zgromadzoną w Crystal Palace, gdzie wykonała dwie części V Koncertu fortepianowego Beethovena, a w 1865 rozpoczęła długą serię recitali i koncertów kameralnych w Hanover Square Rooms, a następnie (od 1875) w St James’s Hall. Akompaniowała Josephowi Joachimowi (któremu zadedykowała swoją I Sonatę skrzypcową), Franzowi Nerudzie i Alfredowi Piattiemu. Koncertowała również w Niemczech.

Agnes Zimmermann ceniona była za czytelność i kontrolę gry, uznawano ją za jedną z najlepszych pianistów w kraju. Jako kompozytorka pisała utwory poddane formom klasycznym. Jej utwory fortepianowe i kameralne zyskały sporą popularność za jej życia, czego nie można powiedzieć o pieśniach. Redagowała wydania sonat Mozarta i Beethovena oraz utworów fortepianowych Schumanna.

Wybór twórczości

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Utwory kameralne:

  • I Sonata na skrzypce i fortepian d-moll, op. 16 (1868)
  • Sonata na wiolonczelę i fortepian g-moll, op. 17 (1872)
  • Suita na skrzypce, wiolonczelę i fortepian d-moll, op. 19 (1873)
  • II Sonata na skrzypce i fortepian a-moll, op. 21 (1876)
  • III Sonata na skrzypce i fortepian g-moll, op. 23 (1897)
  • Kwartet smyczkowy Es-dur
  • Kwintet na flet, obój, klarnet, fagot i fortepian Es-dur
  • Trio fortepianowe A-dur
  • Kwartet fortepianowy c-moll

Utwory na fortepian solo:

  • Bolero, op. 2
  • Barkarola, op. 8
  • Mazurek, op. 11 (1869)
  • Marsz, op. 13 (1869)
  • Gawot, op. 14 (ok. 1870)
  • Presto alla tarantella, op. 15 (ok. 1869)
  • Gawot, op. 20 (ok. 1873)
  • Suita, op. 22 (1878)
  • Bourée, op. 24 (1883)
  • Sonata fortepianowa g-moll

Pisała także pieśni solowe, duety, utwory na chór 4-gł. Jest autorką Benediction Service (1901)

Przypisy

  1. a b c d e Sophie Fuller, Zimmermann, Agnes , Grove Music Online, Oxford Music Online (ang.).

Bibliografia

  • Sophie Fuller, Zimmermann, Agnes , Grove Music Online, Oxford Music Online (ang.).