15 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

W dzisiejszym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat 15 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i wszystko, co ma do zaoferowania. 15 Pułk Piechoty (austro-węgierski) jest obiektem badań i zainteresowań od wielu lat, a jego wpływ na społeczeństwo i kulturę jest niezaprzeczalny. W tym artykule chcemy rzucić światło na różne aspekty 15 Pułk Piechoty (austro-węgierski), od jego historii i ewolucji po dzisiejsze znaczenie. Zanurzymy się w jego różnych aspektach i dokładnie zbadamy jego wpływ w tak różnorodnych dziedzinach, jak technologia, nauka, sztuka i życie codzienne. Mamy nadzieję, że krytycznym i wnikliwym okiem umożliwimy głębsze zrozumienie 15 Pułk Piechoty (austro-węgierski) i jego wpływu na współczesny świat.
Galicyjski Pułk Piechoty Nr 15
Galizisches Infanterieregiment Nr 15
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1701

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjski

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Tarnopol, Twierdza Josefov, Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

cesarska i królewska Armii

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

11 Dywizja Piechoty

Friedrich von Georgi
Major IR. 15 w mundurze paradnym
Kurtka munduru feldfebla IR. 15

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 15 (IR. 15) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku

W 1701 roku został utworzony Regiment księcia Lotaryngii i Baru Karola Bischofa zu Osnabrück.

Kolejnymi szefami pułku byli wielcy książęta Luksemburga: Adolf (1846 – †17 XI 1905) i Wilhelm IV (1906 – †25 II 1912) oraz generał pułkownik Friedrich von Georgi (1912–1918).

Okręg uzupełnień nr 15 Tarnopol na terytorium 11 Korpusu.

Swoje święto pułk obchodził 22 maja, w rocznicę bitwy pod Aspern stoczonej w 1809 roku.

Kolory pułkowe: czerwony (krapprot), guziki złote.

W 1873 roku komenda pułku znajdowała się w Pradze, natomiast Komenda Rezerwowa i Stacja Okręgu Uzupełnień w Tarnopolu. Komendantem rezerwy był wówczas ppłk Julian Krynicki.

W 1881 roku sztab pułku stacjonował w twierdzy Josefov (niem. Josephstadt), a Komenda Rezerwowa i Okręgu Uzupełnień pozostawała w Tarnopolu. W 1882 roku sztab pułku został przeniesiony do Wiednia. W tym samym roku Komenda Rezerwowa i Okręgu Uzupełnień w Tarnopolu została przemianowana na Komendę Okręgu Uzupełnień (niem. Ergänzungs-Bezirks-Commando).

W 1904 komenda pułku oraz wszystkie cztery bataliony stacjonowały we Lwowie. W następnym roku 1. batalion został przeniesiony do Mostów Wielkich.

W 1914 roku komenda pułku razem z 1., 3. i 4. batalionem stacjonowała w Tarnopolu, natomiast 2. batalion we Lwowie.

W 1914 roku pułk wchodził w skład 22 Brygady Piechoty we Lwowie należącej do 11 Dywizji Piechoty.

Skład narodowościowy pułku w czerwcu 1914: 62% Ukraińcy, 29% Polacy i 9% pozostali.

Żołnierze

Komendanci pułku
  • płk Julius Schiviz von Schivizhoffen (1873)
  • płk Norbert von Némethy (1881 – 1883 → komendant 19 Brygady Piechoty)
  • płk Franz Joseph von Pilat (1883 – )
  • płk Leo Guzek (1898–1899)
  • płk Joseph Antonino (1903- 1906 → komendant 5 Brygady Górskiej)
  • płk Richard Novak (1906-1910 → komendant 23 Brygady Piechoty)
  • płk Friedrich Edler von Skala (1910–1911)
  • płk Rudolf Rudel (1912–1914)
  • płk Ferdinand Vogt (1914) – dowodził pooddziałami z 15. pp w składzie: 15. pp, I dwyizjon 11. Pułku Haubic Polowych, 5. Kompania 10. Batalionu pionierów, 4. Kompania 11. Batalionu Spaerów pod Okocimiem w trakcie walk w listopadzie 1914 roku
Oficerowie

Przypisy

Bibliografia