W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Środki zapobiegawcze, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od jego znaczenia historycznego po wpływ na współczesne społeczeństwo, Środki zapobiegawcze był przedmiotem debat i dyskusji w różnych obszarach. Na tych stronach będziemy analizować jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od swoich przejawów w kulturze popularnej po zaangażowanie w kwestie polityczne i społeczne, Środki zapobiegawcze pozostawił niezatarty ślad, który zasługuje na szczegółowe zbadanie. Ponadto zajmiemy się różnymi perspektywami i opiniami na temat Środki zapobiegawcze, aby zaoferować wszechstronną i kompletną wizję tego zjawiska.
|
Treść tego artykułu od 2023-07 należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Środki zapobiegawcze – instrumenty prawne w ramach postępowania karnego, służące zamknięciu podejrzanemu lub oskarżonemu dróg manipulowania jego biegiem, w szczególności możliwości ucieczki, ukrywania się przed sądem i organami ścigania, zacierania śladów, nakłaniania świadków do zmiany zeznań itp.; tylko w przypadku podejrzenia o popełnienie ciężkich przestępstw można je również opierać na potrzebie zapobieżenia kolejnym takim przestępstwom podejrzanego lub oskarżonego.
Obowiązujący polski kodeks postępowania karnego z 1997 r. (dalej: „k.p.k.”) przewiduje następujące środki zapobiegawcze:
Uprawnienie do zastosowania tymczasowego aresztowania posiada wyłącznie sąd, na wniosek prokuratora. Postanowienie sądu w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania może uchylić lub zamienić na inny środek zapobiegawczy prokurator w formie postanowienia.
Pozostałe środki stosuje sąd, zaś w postępowaniu przygotowawczym – prokurator.