W świecie Étienne-Jules Marey istnieje nieskończona liczba aspektów i szczegółów, które warto poznać. Od początków do dzisiejszego wpływu Étienne-Jules Marey przykuwał uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy chodzi o historię, naukę, muzykę, sztukę czy jakąkolwiek inną dziedzinę, Étienne-Jules Marey nadal jest tematem interesującym ludzi w każdym wieku i kulturze. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Étienne-Jules Marey, badając jego liczne aspekty i analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od swoich początków do chwili obecnej Étienne-Jules Marey pozostawił niezatarty ślad w historii i z pewnością pozostanie istotny dla przyszłych pokoleń.
Étienne-Jules Marey (ur. 5 marca 1830 w Beaune, zm. 15 maja 1904 w Paryżu) – francuski naukowiec, fizjolog, fotograf (pionier chronofotografii). Zajmował się badaniem krążenia krwi i oddychania. Wynalazł szereg urządzeń pomiarowych, w tym sfigmograf.
Od 1849 studiował w Paryżu medycynę, a po zakończeniu nauki wybrał drogę naukowca, a nie lekarza praktyka. Około 1860 roku opracował sfigmograf, który tworzył graficzny zapis ludzkiego tętna. Zainteresowany problemem ruchu, zajął się udoskonalaniem techniki jego zapisu, opracowanej przez Eadwearda Muybridge'a i opublikowanej w 1887 roku w 11-tomowym dziele Animal locomotion. Po spotkaniu z Muybridge'em, na przełomie lat 1881 i 1882 Marey skonstruował swój pierwszy tzw. fotorewolwer (fusil photographique), wykonującą na szklanym dysku dwanaście zdjęć na sekundę. W lecie 1882 ze swoimi eksperymentami przeniósł się do Station Physiologique – laboratorium w Lasku Bulońskim – i rozwijał swoje badania nad chronofotografią. Na jednej płycie w stałych odstępach czasu rejestrował ruch jakiegoś obiektu. Stosowana przez niego metoda była zatem inna od tej przyjętej przez Muybridge'a – zamiast rejestracji każdej sekwencji ruchu osobnym aparatem na oddzielnej kliszy, Marey wszystkie ujęcia zapisywał na jednej. Początkowo fotografował ubranego na biało żołnierza na czarnym tle, wykonującego ćwiczenia gimnastyczne, a potem także różne rodzaje ruchu innych ludzi oraz zwierząt i przedmiotów. W 1888 szklaną płytę zastąpił papierowym negatywem. Jego prace, z których część była wprowadzana w ruch za pomocą zoetropu, były prezentowane w 1889 w Paryżu na wystawie światowej. Jakkolwiek sam Marey nie był zainteresowany tworzeniem iluzji ruchu, jego prace wywarły wpływ na działalność Thomasa Edisona czy braci Lumière. Badania Mareya wzbudziły zainteresowanie także wśród artystów, zwłaszcza kubistów i futurystów. Marcel Duchamp zainspirował się nimi tworząc swój obraz Akt schodzący po schodach nr 2 (1912).
W 1894 stworzył w Lasku Bulońskim niemy film Falling Cat.
Członek Collège de France, Francuskiej Akademii Nauk i Société française de photographie. Autor ponad trzystu artykułów i siedmiu książek.