In dit artikel zullen we
Wolfgang Steinbach vanuit verschillende invalshoeken en perspectieven verkennen. _Var1 is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van academici, professionals en het grote publiek vanwege de relevantie en impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. In de komende paar regels zullen we de implicaties van
Wolfgang Steinbach in de samenleving onderzoeken, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de toekomstperspectieven die rond dit onderwerp worden voorgesteld. Van de invloed ervan op de populaire cultuur tot de implicaties ervan in de mondiale politiek heeft var1 een rijk debat en een groeiende belangstelling gegenereerd onder degenen die het belang en de reikwijdte ervan willen begrijpen.
Wolfgang Steinbach
|
|
Persoonlijke informatie
|
Bijnaam
|
Maxe
|
Geboortedatum
|
21 september 1954
|
Geboorteplaats
|
Schönebeck, Duitsland
|
Lengte
|
166 cm
|
Positie
|
Middenvelder
|
Senioren
|
|
Interlands
|
|
Getrainde teams
|
|
|
Wolfgang Steinbach (Schönebeck, 21 september 1954) is een voormalig voetballer uit Oost-Duitsland, die speelde als middenvelder.
Clubcarrière
Steinbach kwam vrijwel zijn gehele loopbaan uit voor 1. FC Magdeburg. Met die club won hij in 1974 onder meer de Europacup II door in de finale, gespeeld in De Kuip in Rotterdam, af te rekenen met het AC Milan van trainer Giovanni Trapattoni: 2-0. Na zijn actieve carrière stapte hij het trainersvak in.
Interlandcarrière
Steinbach, bijgenaamd Maxe, kwam in totaal 28 keer (één doelpunt) uit voor de nationale ploeg van Oost-Duitsland in de periode 1978–1985. Onder leiding van bondscoach Georg Buschner maakte hij zijn debuut op 4 april 1978 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Zweden (0-1) in Leipzig. Steinbach maakte deel uit van de Oost-Duitse selectie die de zilveren medaille won bij de Olympische Spelen in 1980 (Moskou).
Trainerscarrière
Na zijn actieve loopbaan was Steinbach actief als trainer van onder meer VfB Oldenburg, BV Cloppenburg en SV Wilhelmshaven.
Erelijst
- 1. FC Magdeburg
- 1972, 1974, 1975
- 1973, 1978, 1979
- 1974
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties