Tegenwoordig is Postuum een onderwerp dat grote belangstelling in de samenleving wekt. (Persoonsnaam) is een cijfer dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Van zijn schokkende ontdekking tot zijn meest recente prestaties: Postuum heeft een onuitwisbare stempel op de geschiedenis gedrukt. In dit artikel zullen we het leven en werk van Postuum grondig onderzoeken, zijn impact op verschillende gebieden analyseren en de redenen ontrafelen die hem tot een referentie voor toekomstige generaties hebben gemaakt. Ga met ons mee op deze reis van ontdekking en bewondering voor Postuum.
Postuum (Latijn: postumus of posthumus) is een bijvoegelijk naamwoord met de betekenis "na de dood", "na iemands dood". Het begrip wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt voor het werk van een schrijver dat na overlijden wordt gepubliceerd, men zegt dan dat het boek postuum is uitgegeven. Dat gebeurt dan in opdracht van de erfgenamen van overledene of door degene die daartoe bij testament is aangewezen. Het wordt ook gebruikt voor de eer die iemand na de dood wordt bewezen.
Postuum gaat terug op het Latijnse postumus, of posthumus, de overtreffende trap van post ("na"), dat onder meer de laatst geborene betekende, voor een kind dat na de dood van de vader is geboren. Postumus wordt ook wel als voornaam aan zo'n kind gegeven.
De hypercorrecte spelling met h (posthuum) vloeit voort uit volksetymologische associatie met het Latijnse humus "aarde, grond" en humare "begraven". Het woord werd abusievelijk herleid tot post humum, ofwel "na de dood", "na de begrafenis".