Oude Sint-Pietersbasiliek

In dit artikel zullen we het onderwerp Oude Sint-Pietersbasiliek vanuit verschillende perspectieven benaderen, met als doel een volledig en gedetailleerd beeld van deze kwestie te geven. We zullen de oorsprong ervan onderzoeken, de evolutie ervan in de loop van de tijd, de relevantie ervan vandaag en de mogelijke implicaties voor de toekomst. We zullen ons verdiepen in de impact ervan op verschillende gebieden, van wetenschap tot populaire cultuur, inclusief politiek en economie. Daarnaast zullen we de meningen van deskundigen en de ervaringen van mensen met betrekking tot Oude Sint-Pietersbasiliek analyseren, om licht te werpen op de vele facetten en minder bekende aspecten ervan. Uiteindelijk zal dit artikel een complete gids zijn voor diegenen die geïnteresseerd zijn in een grondig begrip van Oude Sint-Pietersbasiliek en al zijn implicaties.

Impressie zoals de Oude Sint-Pietersbasiliek er vermoedelijk heeft uitgezien.
Grondplan van de Oude Sint-Pietersbasiliek (Spaans)
Doorsnede door de Oude Sint-Pietersbasiliek

De Oude Sint-Pietersbasiliek was een basilica in Vaticaanstad die op de plek stond waar nu de Sint-Pietersbasiliek staat. Het bouwwerk werd in het begin van de vierde eeuw gebouwd door keizer Constantijn de Grote.

Geschiedenis

Op de plek stond sinds de 2e eeuw de tombe van Petrus, die hoorde bij de Vaticaanse necropolis. Nadat keizer Constantijn het christendom had gelegaliseerd, liet hij verschillende kerken bouwen in het Romeinse Rijk. Een daarvan was de Oude Sint-Pieter.

Het gebouw dat hij liet neerzetten had een typische basilicavorm. Basilica's werden sinds de 2e eeuw v.Chr. gebouwd en hadden meestal een seculiere betekenis als rechts- of bestuurscentrum.

Door de Rooms-Katholieke Kerk werd de Oude Sint-Pieter tot basilica maior benoemd, samen met drie andere kerken in Rome.

In de vijftiende eeuw was de kerk echter vervallen en werden pogingen gedaan om de kerk te restaureren. In de zestiende eeuw werd de kerk gesloopt en vervangen door de huidige Sint-Pietersbasiliek.

Ontwerp

Het gebouw bestond uit een middenschip met aan beide zijden twee zijbeuken. Zij werden van elkaar gescheiden door vier rijen van 21 marmeren zuilen. De zuilen werden hergebruikt uit eerdere, niet-christelijke gebouwen. Dit gebruik werd spoliatie genoemd. Het gebouw was meer dan honderd meter lang.

Plundering

In 846 kwamen Saracenen (islamitische piraten) bij Ostia aan land en trokken op naar Rome. Zij plunderden de Sint-Pietersbasiliek en brachten grote schade aan het gebouw toe. Het graf van Sint-Pieter werd geschonden en de gouden deuren werden geroofd.

Zie ook

Zie de categorie Oude Sint-Pietersbasiliek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.