Ongewervelden

In dit artikel zullen we het onderwerp Ongewervelden diepgaand onderzoeken, waarbij we de oorsprong ervan, de impact ervan op de huidige samenleving en mogelijke implicaties voor de toekomst analyseren. Ongewervelden is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van experts en het grote publiek, waardoor op verschillende gebieden discussie en reflectie is ontstaan. Door de jaren heen is Ongewervelden geëvolueerd en aangepast aan veranderende omstandigheden, waardoor hele generaties zijn beïnvloed en zijn stempel op de geschiedenis is gedrukt. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we verschillende perspectieven op Ongewervelden behandelen, van de relevantie ervan in het verleden tot de relevantie ervan in de hedendaagse wereld, waardoor we een alomvattende visie bieden die ons in staat stelt het belang en de rol ervan in de hedendaagse samenleving beter te begrijpen.

Thelenota ananas, een stekelhuidige

Ongewervelden of invertebraten zijn dieren zonder een wervelkolom of ruggengraat, in tegenstelling tot vertebrata ofwel gewervelden. De gewervelden en ongewervelden vormen samen het gehele dierenrijk.

Het belangrijkste onderscheid tussen gewervelden en ongewervelden is de aanwezigheid van een verstevigde kolom van wervels rond de centrale zenuw, die bij de ongewervelden ontbreekt. De gewervelden hebben zich ontwikkeld uit de ongewervelden en zijn in vergelijking daarmee sterk in de minderheid. Ongeveer 98% van alle diersoorten wordt tot de ongewervelden gerekend. Nochtans is het geen coherente groep dieren. Veel leden van deze groep zijn meer verwant met de gewervelde dieren dan met andere ongewervelden.

Lancetvisje, heeft wel een chorda, maar geen wervelkolom.

Verwar de wervelkolom niet met een chorda. Sommige chordadieren hebben een chorda die niet tot een wervelkolom uitgroeit. Een voorbeeld hiervan is het ongewervelde lancetvisje.

Achtergrond

De term ongewerveld is ingevoerd door de Franse bioloog Jean-Baptiste de Lamarck, om dieren als insecten, pijlinktvissen en wormen te onderscheiden van de gewervelde dieren. Lamarck deelde de ongewervelden verder op in twee groepen: insecten en wormen. Deze taxonomische indeling van de ongewervelden is met de toegenomen systematische kennis inmiddels veel verder verfijnd.

Taxonomie

De ongewervelde dieren vormen in strikte zin geen taxonomisch niveau, maar een parafyletische groep. De ongewervelden bestaan uit een verzameling van verschillende stammen en onderstammen.

Tot de ongewervelden behoren de volgende (onder)stammen:

Stammen die tot de ongewervelde dieren behoren

Er zijn 35 stammen in totaal:

Onderstammen van de Chordata die tot de ongewervelde dieren behoren

Eigenschappen

De eigenschap die elke ongewervelde gemeenschappelijk heeft, is de afwezigheid van een wervelkolom. Omdat alle ongewervelden tot het dierenrijk behoren, zijn ze alle heterotroof (hebben andere organismen nodig als voedingsbron) en eukaryoot. Gezien hun taxonomische diversiteit, zijn ze onderling heel verschillend wat betreft lichaamssymmetrie, segmentatie, gelede aanhangsels, spijsverteringsstelsel...

Externe link

Zie de categorie Invertebrates van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.