Madagaskarwaterral

Tegenwoordig is Madagaskarwaterral een thema dat de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en achtergronden. In de loop van de tijd heeft Madagaskarwaterral zijn relevantie op academisch, professioneel en sociaal gebied aangetoond, waardoor experts gemotiveerd zijn om hun studie te verdiepen. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven en aspecten met betrekking tot Madagaskarwaterral onderzoeken, met als doel een alomvattend en actueel beeld van het onderwerp te geven. Vanaf zijn oorsprong tot zijn impact op de moderne samenleving zullen we onderzoeken hoe Madagaskarwaterral door de jaren heen is geëvolueerd en hoe het vandaag de dag nog steeds een bron van interesse en onderzoek is.
Madagaskarwaterral
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2020)
Madagaskarwaterral
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Gruiformes (Kraanvogelachtigen)
Familie:Rallidae (Rallen)
Geslacht:Rallus
Soort
Rallus madagascariensis
Verreaux, 1833
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Madagaskarwaterral op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De madagaskarwaterral (Rallus madagascariensis) is een vogel uit de familie van rallen (Rallidae). Het is een kwetsbare, endemische vogelsoort in Madagaskar.

Kenmerken

De vogel is 25 cm lang. Het is een middelgrote, egaal bruin gekleurde ral. De vogel heeft weinig opvallende kenmerken, van boven iets donker gestreept, op de keel en rond het oog is de vogel lichter, meer grijs gekleurd en de soort heeft witte onderstaartdekveren. De poten zijn donker gekleurd, de snavel is rood.[1]

Verspreiding en leefgebied

Deze komt alleen voor op de oostkant van het eiland Madagaskar. Het leefgebied bestaat uit dicht begroeide moerassen, moerasbossen en dichte vegetaties langs rivieren, zowel in laagland als hoger op tot 1800 m boven zeeniveau.[1]

Status

De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 2,5 tot 10 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door drooglegging van moerassen en ontbossing (houtkap) waarbij de habitat wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]