Ludwig Maximilians-Universiteit Ludwig-Maximilians-Universität München | ||||
---|---|---|---|---|
Afkorting | LMU | |||
Latijnse naam | Universitas Ludovico-Maximilianea Monacensis | |||
Locatie | München, Duitsland | |||
Opgericht | 1472 | |||
Voorzitter | Prof. Bernd Huber | |||
Studenten | 49.180(2011/2012) | |||
Officiële website | ||||
|
De Ludwig Maximilians-Universiteit (Duits: Ludwig-Maximilians-Universität München, afkorting: LMU) is een universiteit in de Duitse stad München. De universiteit is zowel genoemd naar haar stichter, Lodewijk IX van Beieren, als naar keurvorst Maximiliaan IV Jozef, onder wie de instelling in 1802 haar huidige naam kreeg.
De universiteit werd in het jaar 1472 in Ingolstadt gesticht door hertog Lodewijk IX en was toen de eerste universiteit in Beieren.[1] De Hohe Schule van Ingolstadt ontwikkelde zich al spoedig tot een bolwerk van de contrareformatie. Johannes Eck en Petrus Canisius speelden er in de 16de eeuw een grote rol. Tot 1773 bleef de universiteit onder het bestuur staan van de jezuïeten.
Keurvorst Maximiliaan IV Jozef (de latere koning Maximiliaan I) verplaatste in 1800 de locatie van de universiteit naar Landshut, omdat Ingolstadt door Franse troepen werd bedreigd. In 1826 werd de universiteit door koning Lodewijk I opnieuw verplaatst, ditmaal naar München. In 1840 betrok de universiteit daar het door Friedrich von Gärtner ontworpen gebouw, dat tot op heden als hoofdgebouw in gebruik is.
Onder Lodewijk I en zijn opvolger Maximiliaan II werd de universiteit een van de belangrijkste instellingen in Duitsland. Naar aantal studenten was zij de op een na grootste universiteit van het land, na de Humboldtuniversiteit in Berlijn. Tegenwoordig staat de universiteit van München nog altijd op de tweede plaats, nu achter de Universiteit van Keulen. Naast deze algemene universiteit is in München ook de Technische Universiteit München gevestigd.
De Ludwig Maximilians-Universiteit is opgedeeld in 18 faculteiten: