Laatste heilige sacramenten

In dit artikel zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Laatste heilige sacramenten, de vele facetten ervan verkennen en ons verdiepen in het belang ervan in de moderne samenleving. Vanaf het ontstaan ​​tot de impact ervan vandaag de dag heeft Laatste heilige sacramenten een cruciale rol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven, waarbij het mensen van alle leeftijden, culturen en sociale lagen heeft beïnvloed. Langs deze lijnen zullen we analyseren hoe Laatste heilige sacramenten in de loop van de tijd is geëvolueerd, evenals de betekenis ervan op verschillende gebieden, van politiek en economie tot wetenschap en populaire cultuur. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in een spannende reis door de geschiedenis en het heden van Laatste heilige sacramenten, en ontdek de relevantie en impact ervan op de hedendaagse wereld.

De laatste heilige sacramenten of laatste sacramenten worden in de traditie van de Rooms-Katholieke Kerk toegediend aan zieken die in acuut levensgevaar verkeren.

Als laatste sacramenten gelden (in deze volgorde): de laatste biecht, de ziekenzalving en de laatste Heilige Communie (die dan viaticum of teerspijze wordt genoemd). Deze sacramenten kunnen in een separate liturgische viering worden toegediend, maar ook geïntegreerd. De bedienaar is de priester. Afhankelijk van de toestand van de stervende, kan het toedienen van de laatste sacramenten een min of meer informeel karakter hebben.

Sinds het Tweede Vaticaans Concilie (1962–1965) ligt overigens het accent bij de ziekenzalving niet louter op het naderende sterven. De Kerk beveelt aan dat het sacrament der zieken in een eerder stadium wordt bediend, zodat het de zieke in zijn ziek-zijn kan sterken. De 'ziekenzalving' is daarom niet synoniem met het 'laatste sacrament'. Dit is ook één van de drie groepen sacramenten.