In dit artikel zullen we het onderwerp Grote Turkse Oorlog diepgaand onderzoeken, een fundamenteel aspect dat verschillende gebieden van het dagelijks leven doorkruist. We zullen ons verdiepen in de oorsprong, de evolutie door de jaren heen en de relevantie ervan vandaag. Door middel van een gedetailleerde en uitputtende analyse zullen we de verschillende benaderingen en perspectieven onderzoeken die rond Grote Turkse Oorlog bestaan, evenals de implicaties ervan op sociaal, cultureel, economisch en politiek gebied. Op dezelfde manier zullen we stoppen om te onderzoeken hoe Grote Turkse Oorlog de manier heeft beïnvloed waarop we de wereld om ons heen waarnemen, en hoe het onze interacties en relaties met andere individuen heeft gevormd. Op deze pagina's stellen we voor om ons te verdiepen in alle aspecten van Grote Turkse Oorlog, met als doel licht te werpen op een onderwerp dat van groot belang is in de hedendaagse tijd.
De Grote Turkse Oorlog (Duits: Großer Türkenkrieg, Turks: Kutsal İttifak Savaşları) was een van de Turkenoorlogen die de landen van Zuid- en Oost-Europa tegen de Osmaanse Turken hebben gevoerd. De strijd werd geleverd tussen het Ottomaanse Rijk en de Derde Heilige Liga, een christelijke alliantie van onder andere Oostenrijk, Polen-Litouwen en Venetië. De oorlog duurde van 1683 tot 1699. De oorlog was een gevolg van de energieke en agressieve politiek van de nieuwe Ottomaanse grootvizierKara Mustafa. Aan het begin van de oorlog sloegen de Turken voor de tweede keer het Beleg voor Wenen. Wenen werd succesvol ontzet door de keizerlijke en Poolse troepen onder leiding van koning Jan Sobieski van Polen. De keizerlijke troepen begonnen een tegenoffensief in Hongarije en wisten het grootste gedeelte van dat land te veroveren. In 1686 sloot ook Rusland zich bij de alliantie aan en opende een tweede front langs de Zwarte Zee. De oorlog leidde tot een overwinning voor de Heilige Liga onder leiding van Karel V van Lotharingen en in 1699 werd de Vrede van Karlowitz getekend. Het Ottomaanse Rijk stond Hongarije af aan de keizer en de Peloponnesos aan Venetië. In 1700 sloot Rusland de Vrede van Constantinopel met de sultan, waarmee de oorlog tot een einde kwam.
Slag bij Parkany in Hongarije, vandaag Štúrovo in Slovakije (1683). Overwinning van het Rooms-Duitse Rijk op Ottomaanse soldaten die terug keerden van Wenen.
Beleg van Buda (1684): overwinning van het Rooms-Duitse Rijk
Slag bij de berg Harsany, beter bekend als de Slag bij Mohács (1687). Overwinning van het Rooms-Duitse Rijk, waarna het Ottomaanse Rijk tijdelijk destabiliseerde.
Beleg van Belgrado (1690): de Ottomanen heroverden Belgrado op een moment dat het Rooms-Duitse Rijk afgeleid was door de Negenjarige oorlog, georganiseerd door de Liga van Augsburg. De inval van de Fransen in de Palts had immers de aandacht getrokken naar de westelijke grens van het Rijk, in plaats van de bedreigde oostelijke grens.
Slag bij Slankamen, in het Hongaars Szalánkemén (1691). Met deze overwinning van het Rooms-Duitse Rijk kwam het hele Hongaars grondgebied onder Oostenrijks bestuur. Slankamen ligt vandaag in ServischSyrmië, een Hongaars-Servisch overgangsgebied in Vojvodina.
Slag bij Zenta met eindoverwinning van het Rooms-Duitse Rijk (1697) en verovering van Sarajevo (1697). De naam van de Oostenrijkse veldheer, Eugenius van Savoye, werd bekend in heel Europa.
↑(en) Kinder, Hermann, Werner Hilgemann (1964), Atlas of World History, volume 1. Penguin Books, Mûnchen, "Austria's rise as a major power", blz 264-265. ISBN 0-14-051054-0.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.png){kind=icon}
