Desmosoom

In dit artikel verkennen we de fascinerende wereld van Desmosoom, onderzoeken we de impact ervan in verschillende contexten en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Vanaf het begin tot het heden is Desmosoom het onderwerp geweest van studie, debat en controverse. Op de volgende paar pagina's zullen we dieper ingaan op de meest relevante aspecten die verband houden met Desmosoom, waarbij we de kenmerken, invloeden en repercussies ervan op de samenleving analyseren. Met dit onderzoek hopen we licht te werpen op dit zeer relevante onderwerp en een alomvattende visie te bieden die ons in staat stelt het belang ervan in de wereld van vandaag te begrijpen.

Een desmosoom (ook macula adherens genoemd) is een structuur in het celmembraan van dieren die ervoor zorgt dat cellen aan elkaar kunnen hechten. Desmosomen komen voor in de zogenaamde intercalaire schijven tussen hartspiercellen van de mens, tussen de cellen met microvilli in de dunne darm en tussen de epitheelcellen in de opperhuid.

Een desmosoom bestaat uit cadherine-eiwitten die door het celmembraan heen steken (een zogenaamd transmembraaneiwit), en uit eiwitten die de structuur aan het cytoskelet in de cel verankeren. In de huidcellen bestaan deze eiwitten of intermediaire filamenten uit keratine en in spierweefsel van het hart uit desmine.

Bij planten bestaat de hechting tussen cellen uit plasmodesmata die het cytosol van twee naast elkaar liggende cellen verbinden en waardoor zich voedingsstoffen verspreiden.

Bronnen, noten en/of referenties ↑ a b (en) Alberts, Bruce, Johnson A., Lewis J. (2002). Cell Junctions in Molecular Biology of the Cell, 4de editie. New York: Garland Science.