Cooljazz

De Cooljazz-kwestie is een fundamenteel aspect in het leven van veel mensen. De impact ervan strekt zich uit tot verschillende gebieden, van de gezondheidszorg tot de economie, inclusief de samenleving en cultuur. Cooljazz is door de geschiedenis heen een object van studie en interesse geweest, en de relevantie ervan blijft vandaag de dag bestaan. In dit artikel zullen we verschillende aspecten met betrekking tot Cooljazz onderzoeken, het belang ervan analyseren en ons verdiepen in de implicaties ervan in verschillende contexten. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en benaderingen onderzoeken die ons zullen helpen de invloed van Cooljazz op ons leven beter te begrijpen.
Dave Brubeck met Paul Desmond

Cooljazz is een jazzstijl die in de jaren 1950 opkwam in reactie op bebop. Deze stijl heeft een subtieler en makkelijker te volgen karakter en er wordt vaker gebruikgemaakt van voorgearrangeerde partijen en tegenmelodieën. Soms echter heeft ook de coolstijl nog veel weg van bop en is het onderscheid een stuk moeilijker te maken. Deze cool-bop-variant heeft desalniettemin vaak een wat minder geagiteerd karakter dan de oorspronkelijke bebop.

De kenmerken zijn een ondynamisch, emotiearm legatospel, een lineair geheel zonder harde accenten en het ontbreken van vibrato. Vaak worden in de cooljazz de stemmen contrapuntisch gebruikt en er worden polytonale tot atonale wendingen gebruikt.

Cooljazz wordt geassocieerd met (of overlapt) de West Coast-jazz of West Coast-cool die in Californië zijn oorsprong vindt. De term cool is echter niet per se gerelateerd aan een bepaalde regio.

Hoewel de stijl zijn bloeiperiode in de jaren 1950 kende, is deze al eerder ontstaan. Het Claude Thornhill Orchestra en Lennie Tristano hebben al eind jaren 1940 cooljazzopnamen gemaakt.

Bekende cooljazzmusici