Britse grondwet

In de wereld van vandaag is Britse grondwet een relevant probleem dat gevolgen heeft voor een groot aantal mensen in verschillende aspecten van hun leven. Of het nu op individueel, maatschappelijk of mondiaal niveau is, Britse grondwet heeft aanzienlijk aan belang gewonnen en een breed scala aan meningen en debatten gegenereerd. In dit artikel duiken we in de wereld van Britse grondwet om de oorsprong, evolutie en gevolgen ervan te analyseren. We zullen ontdekken hoe Britse grondwet een voor en na heeft gemarkeerd in de huidige samenleving en we zullen mogelijke oplossingen en alternatieven onderzoeken om dit probleem effectief aan te pakken. Ga met ons mee op deze reis om het belang van Britse grondwet in onze wereld van vandaag beter te begrijpen.

Er is in het Verenigd Koninkrijk geen document dat de naam Britse grondwet draagt. Toch is het niet zo dat de grondwet daarom ongeschreven is. Enkele centrale elementen, waarvan sommige al enkele eeuwen oud, zijn vastgelegd in zogenaamde "Acts of Parliament". Het principe van de parlementaire soevereiniteit is erg sterk. De laatste jaren is er vraag geweest om een geschreven grondwet, die de macht van het parlement en de regering zou omschrijven, maar die vraag stierf een stille dood.

Een reden voor de afwezigheid van een Britse grondwet is dat Engeland weinig dramatische structurele veranderingen heeft meegemaakt, maar wel organische ontwikkeling. De Britse Eilanden hebben na 1066 nog maar een keer een succesvolle militaire invasie vanaf het continent ondergaan, namelijk in 1688, waarop de laatste 'regime change' volgde, die de Glorious Revolution werd genoemd. De enige andere maatschappelijke omwenteling die meer inhield dan een verandering van dynastie was het protectoraat van Oliver Cromwell (1653-1658). Veel van Cromwells hervormingen werden kort na zijn dood weer teruggedraaid. Vanuit Engeland zijn de andere delen van de Britse Eilanden (respectievelijk Ierland, Wales en Schotland) veroverd.

Een ander aspect, dat moeilijker grijpbaar is, is de Engelse cultuur, die bijzonder laag scoort op het punt van onzekerheidsmijding waardoor er meer dan elders vertrouwd wordt op sociale consensus en minder op het op schrift stellen van wettelijke bepalingen. Ook J.B. Priestley heeft zich in deze zin uitgelaten over de Engelse volksaard.

Referenties

  1. Geert Hofstede: Allemaal andersdenkenden! Contact, Amsterdam, 1991
  2. J.B. Priestley: The English, Heinemann, London, 1973