Albanese Fascistische Partij

In het artikel van vandaag gaan we dieper in op het onderwerp Albanese Fascistische Partij, een aspect waarover al heel lang wordt gedebatteerd. Albanese Fascistische Partij is een onderwerp dat grote belangstelling heeft gewekt bij zowel experts als fans, en is cruciaal voor het begrijpen van de impact ervan op verschillende aspecten van de moderne samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende benaderingen analyseren die zijn gevolgd met betrekking tot Albanese Fascistische Partij, evenals hun implicaties op persoonlijk, sociaal en mondiaal niveau. Daarnaast zullen we enkele van de meest recente onderzoeken naar Albanese Fascistische Partij onderzoeken en mogelijke implicaties voor de toekomst bespreken. Uiteindelijk is dit artikel bedoeld om een ​​compleet en bijgewerkt beeld van Albanese Fascistische Partij te bieden, met als doel onze lezers een dieper inzicht te geven in dit zeer relevante onderwerp.
De vlag van Albanië tijdens de Italiaanse bezetting.

De Albanese Fascistische Partij (Albanees: Partia Fashiste Shqiptare) was een fascistische beweging tijdens de Italiaanse bezetting van Albanië van 1939 tot 1943. Toen Italië capituleerde werd de partij vervangen door de Albanese Nationaalsocialistische Partij tijdens de Duitse bezetting. In 1940 had de partij ongeveer 13.500 leden.

De partij was een tak van de Italiaanse Partito Nazionale Fascista (PNF), met als hoofd Benito Mussolini. De partij was sterk antisemitisch, en de enige toegestane partij tijdens de Tweede Wereldoorlog. Joden mochten niet lid van de partij worden, moslims wel. De partij maakte tijdens zijn bewind Groot-Albanië waar, waardoor Albanië werd uitgebreid met Epirus en Kosovo.

Na de val van het Derde Rijk werd Albanië een anarchie, en braken er gevechten uit tussen de communisten en de nationaalsocialisten. De gevechten hielden rond 1951 op.

Minister-secretarissen van de partij