Nomen propriumShennong etiam eius populum attingere potest, qui Shennong-shi (Mandarinice 神農, pinyinShénnóngshì 'gens Shennongiana') appellatur.
Homines hodierni Shennong venerantur patrem medicinae Sinicae, qui praeterea artemstylostixis introduxisse putatur. Ergo Yàowáng (藥王 'rex medicinae') aliquando appellatur.
↑Martini Martinii, Sinicae historiae decas prima : res a gentis origine ad Christum natum in extrema Asia, sive magno Sinarum imperio gestas complexa, p. 24.
↑Etiam 炎帝 Yándì 'imperator Yan', Wugushen (五穀神 'deus quinque granorum' et 'deus quinque frumentorum'), et Wuguxiandi (五穀先帝 'prima deitas granorum quinque') appellatus.
Bagley, Robert. 1999. Shang Archaeology. In The Cambridge History of Ancient China, ed. Michael Loewe et Edward Shaughnessy. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
Christie, Anthony. 1968, 1975. Chinese Mythology. Felthamiae Londinii: Hamlyn Publishing. ISBN 0600006379.
Forbes, Andrew, et David Henley. 2011. China's Ancient Tea Horse. Cognoscenti.
Liu, L., et H. Xiu. 2007. Rethinking Erlitou: legend, history and Chinese archaeology. Antiquity 81(314): 886–901.
Wu, K. C. 1981. The Chinese Heritage. Novi Eboraci: Crown. ISBN 051754475.
Unschuld, Paul U. 1986. Medicine in China: A history of Pharmaceutics. Berkeleiae: University of California Press. ISBN 9780520050259.
Yang, Lihui, Deming An, et Jessica Anderson Turner. 2005. Handbook of Chinese mythology. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 9780195332636.